Μαίρη Λίντα: «Πάντα θα τον αγαπώ τον Μανώλη μου»

«Πάντα θα τον αγαπώ. Τον Μανώλη μου. Τον γνώρισα στο "Pigalle" της Πατησίων. Εμφανιζόταν μαζί με τον Μητσάκη, τον Μπίνη και έπαιζε μπουζούκι ο Στεργίου. Εγώ ήμουν το κοριτσάκι, η ατραξιόν. Την πρώτη φορά που τον είδα φορούσε ένα καμηλό παλτό. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ωραία ντυνόταν. Αναστέναξα και είπα "είναι σαν θεός". Είχε και κάτι γκριζοπράσινα μάτια. Κόλλησα. "Τι κοιτάς, βρε πιτσιρίκα;" μου είπε. Και απάντησα: "Είστε πολύ όμορφος". Ήταν και η μητέρα μου δίπλα, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Πριν μπει στο καμαρίνι δεν χτυπούσε, φώναζε "Αραμπάς περνά" κι εμείς του λέγαμε: "Περνά". Ερχόταν, κρεμούσε το παλτό του κι εγώ έτρεχα να κρυφτώ από κάτω από το παλτό. Να τον μυρίσω. Δεν μπορείς να φανταστείς τι ωραία μύριζε ο Μανώλης» τόνισε στο Πρώτο Θέμα. Το 1954 έκανε την πρώτη της περιοδεία στην Αμερική. Τότε δεν πήγαινε για λιγοστές εμφανίσεις. Καθόταν μήνες. «Στην "Αθηναϊκή Γωνιά", στην Αστόρια, γνώρισα όλους τους μεγάλους αστέρες του Χόλιγουντ. Όχι, πιάτα δεν πετούσαν. Ερχόντουσαν αργά και χόρευαν. Βασικά ξετρελαίνονταν με το μπουζούκι του Χιώτη. Ξέρεις ότι ο Τζίμι Χέντριξ καθόταν στα γόνατα με τις ώρες για να ακούει τον Χιώτη; Τον ρωτούσε πού να βάλει τα δάχτυλά του στην κιθάρα για να βγάλει τον ίδιο ήχο. Του είπε ότι είναι ο μεγαλύτερος κιθαρίστας που έχει γνωρίσει. Τι άλλο θυμάμαι; Τα μάτια της Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Δεν έχω ξαναδεί τόση ομορφιά. Βιολετιά. Και τους χορούς που έκανε η Ρίτα Χέιγουορθ. Μου ζήτησε κι εμένα να της μάθω βήματα».