Κωνσταντίνος Μπογδάνος: «Ούτε λεφτάς είμαι, ούτε χαμίνι»

«Η καταγωγή μου είναι από τη Νάξο και τα καλοκαίρια εκεί ζούσαμε το χώμα, την ύπαιθρο. Ξέρω π είναι η αγελάδα, έχω ξεπαταπάσει χωράφι, ο πατέρας μου, μου τα έμαθε αυτά και τον βρίζαμε τότε... Ένας θαυμάσιος Έλληνας τζέντλεμαν κερκυραϊκής καταγωγής, αυτοδημιούργητος, έγινε ο άνθρωπος που πήγε στην Ολυμπιακή του Ωνάση και διαχειριζόταν τις διεθνείς σχέσεις της εταιρείας. Ήταν γιος ενός μαέστρου που για κάποιο λόγο απομακρύνθηκε από την οικογένεια του και πήγε στη Μέση Ανατολή. Γι' αυτό και δεν είμαι ή το ένα ή το άλλο, κινούμαι παντού, σε όλες τις τάσεις. Όταν τελείωσα έπιασα δουλειά στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης. Εκεί, λοιπόν, οι πιο στενοί μου φίλοι ήταν η Πορτογαλέζα καθαρίστρια και ο Αντιπρόεδρος της Τράπεζας», λέει στο περιοδικό You και καταλήγει περιγράφοντας: «Δεν μπορώ τον κομπλεξισμό του μέσου. Ούτε λεφτάς είμαι, ούτε χαμίνι. Δεν μπορώ από ταξική βλακεία να σνομπάρω οποιονδήποτε έχει χρήματα και δεν μπορώ από την άλλη να βάζω στην άκρη εκείνον που μπορεί να σου δώσει τη σοφία του και την καλή παρέα. Στον Μωραΐτη όταν πρωτοπήγα στην Δ' Δημοτικού δεν με χώνευαν, με θεωρούσαν κάτι περίεργο, επειδή ακριβώς δεν είχα την οικονομική επιφάνεια πολλών συμμαθητών μου. Έχω δύο... δραματικά ηθικούς ανθρώπους για γονείς που με έκαναν να πιστεύω ότι αυτό που έλεγε ο Πάγκαλος ότι "μαζί τα φάγαμε" ήταν μία από τις μεγαλύτερες μαλακίες που έχω ακούσει στη ζωή μου, γιατί ως οικογένεια δεν πήραμε ούτε ένα δάνειο, δεν πήραμε τίποτα ποτέ. Για να δικαιώσω τους ανθρώπους που με είχαν μεγαλώσει ήθελα γα είμαι καλός. Ήμουνα, λοιπόν, λίγο παραπάνω σπασίκλας... και ίσως και να έκανα φιγούρα, αλλά περνώντας τα χρόνια αγάπησα και με αγάπησαν οι συμμαθητές μου», καταλήγει.