Κώστας Αρζόγλου: «Η δύναμη της μνήμης τσακίζει κόκκαλα»

Όταν δημοσιογράφος κάνει τη διαπίστωση πως η επαναπροσέγγιση ευαίσθητων θεμάτων, όπως είναι αυτά που πραγματεύονται τα τραγούδια του «Δρόμου» των Πλέσσα-Παπαδόπουλου, στην παράσταση «Ξημερώνει Κυριακή» καταδεικνύει τη δυναμική της μνήμης, ο αγαπημένος ηθοποιός επισημαίνει στη real: «Η δύναμη της μνήμης τσακίζει κόκκαλα. Δεν είναι η γλώσσα αυτή που τσακίζει, όπως μάθαμε από μικροί. Η μνήμη είναι. Χωρίς μνήμη δεν μπορούμε να έχουμε κανένα μέλλον. Η γλώσσα συχνά μας εξαπατά. Την γλώσσα έχουν μάθει να τη χειρίζονται έτσι ώστε να είναι πειστική, να είναι ένας λόγος συναρπαστικός αλλά λαοπλάνος. Οι αγράμματοι ιθύνοντες λένε π.χ. «θέατρο» ή «θεατρινισμός», και δεν καταλαβαίνουν ότι είναι θέμα εντιμότητας και ειλικρίνειας να κάνεις θέατρο. Αλλά, δυστυχώς, δεν μπορείς να πεις σε έναν ανίκανο ότι είναι ανίκανος. Η μνήμη είναι αυτή που μας καθοδηγεί να μην ακούμε τις Σειρήνες που μας καλούν με ατελείωτες υποσχέσεις».

Συγκρίνοντας τις δύο εποχές, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος αποδομείται τη στιγμή της απομάκρυνσης από την αθωότητα;

Μερικοί άνθρωποι, πράγματι αποδομούνται. Αλλά πόσο πλούσιος είναι κανείς όταν διατηρήσει την αθωότητά του! Εκατοντάδες πηγές, κατά κανόνα οικονομιστικές, παλεύουν να μας αποδομήσουν με αυτόν τον τρόπο. Με μια σοβαροφάνεια, κάποτε με ανούσια σοφία μας πείθουν να τους χαζεύουμε, είναι όμως πια σεσημασμένοι. Απλώς κερδίζουν άλλη μια ημέρα, κερδίζουν χρόνο».