Γιώργος Καπουτζίδης: «Δεν ήξερα με ποια πρόθεση με πλησίαζε κάποιος. Καλή; Κακή; Θέλει κάτι; Δεν θέλει κάτι;»
Η αδιακρισία, η έμμονη τάση για ενασχόληση με τις ζωές των άλλων έγινε πιο έντονη στη περίπτωση του Γιώργου Καπουτζίδη, όταν το πρόσωπο και το όνομα του έγιναν γνωστά στο πανελλήνιο.
«Η μετάβαση ήταν απότομη. Καταρχάς σου έρχονται καινούρια δεδομένα που πρέπει να αντιμετωπίσεις, καινούριες γνώσεις, καινούρια προβλήματα που πρέπει να λύσεις. Δεν ήξερα με ποια πρόθεση με πλησίαζε κάποιος. Καλή; Κακή; Θέλει κάτι; Δεν θέλει κάτι; Τι γίνεται; Ήταν κάτι που με πάγωνε πάντοτε. Την αγάπη θέλω να την αισθάνομαι τελείως απογυμνωμένη από το συμφέρον. Νομίζω ότι είναι μια παρακατιανή αγάπη εκείνη που συνδέεται με το συμφέρον. Είναι μια δεύτερη αγάπη. Δεν τη θέλω. Κάποιοι άνθρωποι έτσι την αισθάνονται. Δεν είναι ότι δεν έχουν συναισθήματα, έχουν καλά συναισθήματα, αλλά σε συμπαθούν και σε αγαπούν επειδή θέλουν κάτι άλλο. Εγώ αυτή την αγάπη δεν τη θέλω. Και δεν θέλω κι εγώ να είμαι έτσι. Θέλω να είμαι εκεί επειδή εκτιμώ τον άλλον ως άνθρωπο όχι επειδή έχει να μου προσφέρει κάτι. Νομίζω ότι πάντοτε θα το αντιμετωπίζω αυτό. Πάντως, ακόμη κι αν στα λόγια είμαι επιφυλακτικός, στην πραγματικότητα η προσέγγιση μου είναι πάντοτε ανοιχτή. Είναι του παιδιού της επαρχίας που κατέβηκε στην Αθήνα. Που το αφήνουν στην Πανεπιστημίου και λέει "ω, τι ωραία πόλη"», εξομολογείται στο περιοδικό Big Fish.
