Γιάννης Φέρτης: «Δεν καβάλησα καλάμι, δεν ήμουν αλαζόνας»

«Δεν καβάλησα καλάμι, δεν ήμουν αλαζόνας, δεν έχασα το μέτρο κι ας πέτυχα με δουλειά κάποια πράγματα. Είδα πολλούς να «καβαλάνε» το καλάμι και θύμωσα μαζί τους πολύ, γιατί μια δουλειά κάνουμε όπως όλοι. Υπηρετούμε την τέχνη που επιλέξαμε και θα έπρεπε να είμαστε ταπεινοί σε αυτό. Όχι να καβαλάμε καλάμια και να φεύγουμε! Και την αλαζονεία, ξέρετε, έρχεται κάποια στιγμή που την πληρώνεις πολύ ακριβά, τρώγοντας τα μούτρα σου άγρια. Και τότε είναι πια αργά! Όσο για τη Μελίνα, εγώ ένιωθα ευλογημένος που ήμουν στο Τέχνης με τον Κουν και τη Μελίνα. Θα την «ψώνιζα» αντί να ρουφάω την κάθε στιγμή με όλο μου το είναι;» τόνισε στο Hello.
-Μιλήστε μας για εκείνη.
«Ήταν αριστούργημα η Μελίνα. Εκτυφλωτικό, παράφορο πλάσμα. Φοβερή προσωπικότητα. Και επί σκηνής κι εκτός αυτής. Δεν έπαιρνες τα μάτια σου από πάνω της. Θυμάμαι, στο «Γλυκό πουλί», είχαμε από έναν μεγάλο μονόλογο. Στον δικό μου, εκείνη καθόταν και βαφόταν. Ε, τη Μελίνα κοιτούσαν όλοι, εμένα με άκουγαν (γέλια).»