Μαρινάκης: «Αν με βάλεις να μιλήσω μπροστά σε ένα αμφιθέατρο χωρίς να έχω κείμενο κοκκινίζω και ιδρώνω»

«Το πρώτο πράγμα που ρωτώ πάντα είναι αν έχουν καταλάβει τι θέλουν να κάνουν, διότι η ηθοποιία είναι μια δουλειά που αν δεν τη δοκιμάσει στην πράξη, δεν μπορείς να την καταλάβεις. Δεύτερον, αν οι επίδοξοι ηθοποιοί μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτή τη δουλειά. Στο τέλος, φυσικά, ρωτάω αν ο πατέρας τους έχει χρήματα», λέει στο Πρώτο Θέμα και καταλήγει: «Όταν μπήκα στη δραματική σχολή δεν ήθελα να γίνω ηθοποιός. Απλώς ήμουν 25 ετών και επειδή δούλευα για αρκετά χρόνια στη νύχτα επιθυμούσα να τελειώσω μια σχολή και να διαβάσω βιβλία. Όταν οι καθηγητές μου με έστελναν σε δουλειές, τους έλεγα ότι δεν θέλω να πάω. Δεν είχα σκεφτεί ότι θα κάνω επάγγελμα την υποκριτική. Και δεν κρύβω ότι ντρεπόμουν στο μάθημα της υποκριτικής. Και τώρα να με βάλεις να μιλήσω μπροστά σε ένα αμφιθέατρο χωρίς να έχω κείμενο μπροστά μου, κοκκινίζω και ιδρώνω. Βέβαια, με τα χρόνια συνηθίζω»