Πέτρος Ζούλιας: «Είμαστε άνθρωποι κλονισμένης εμπιστοσύνης»

Το σύγχρονο κοινό θα μπορέσει να καταλάβει τη γλώσσα και τη σκέψη της εποχής, τη δραματική σχέση της αγάπης με τον θάνατο;

«Αυτό ακριβώς μας έχει γοητεύσει φοβερά με τον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας». Αυτή η έλλειψή μας. Η τάση που ξεδιπλώθηκε μέσα από τις πρόβες -και ειδικά από τα νέα παιδιά- ήταν η τάση να επιστρέψουμε σε μια εποχή που υπήρχαν καθαρά, δυνατά συναισθήματα που εκφράζονταν. Οι άνθρωποι της εποχής τού «Αγαπητικού» είναι άμεσοι. Κι όταν ερωτεύονται, χτυπάνε κόκκινο. Αυτός ο κόσμος των καθαρών αισθημάτων είναι που μας λείπει. Αυτόν έρχεται να ζωντανέψει το έργο».

Γιατί απαρνηθήκαμε τον κόσμο αυτό;

«Επειδή η πίστη μας κλυδωνίστηκε. Είμαστε άνθρωποι κλονισμένης εμπιστοσύνης. Εχουμε προδοθεί πολλαπλώς από τα οράματα που είχαμε, από τις σημαίες στις οποίες πιστέψαμε, από τους ανθρώπους, τα πρότυπα και τις αξίες. Ζούμε σε εποχή αντι-ερωτική. Δεν είναι ότι δεν ερωτευόμαστε πια. Δεν είναι ότι δεν θυμώνουμε. Ομως επικοινωνούμε ό,τι νιώθουμε έμμεσα. Συναντιόμαστε μέσω Facebook, έχουμε αναστολές στο να είμαστε αληθινοί. Το έργο αυτό, λοιπόν, αποτελεί μια γέφυρα ανάμεσα σε αυτό που μας συμβαίνει και σε εκείνο που θα ήμασταν αν δεν φοβόμασταν τόσο πολύ. Το happy end, που υπάρχει εδώ, είναι σαν μια ευχή. Ο Κορομηλάς ήταν μεγάλος μάστορας. Ηξερε πώς μέσα από ίντριγκες και εμπόδια να δημιουργεί έναν επίγειο παράδεισο όπου όλα είναι δυνατά.
Λυμπεράκη, Βέμπο, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου...»

Πηγή: Real