Ναταλία Γερμανού: «Έχω ανάγκη να δουλεύω, αλλιώς νιώθω ότι είμαι ένα παράσιτο»

«Επειδή σιχαίνομαι τις ατάκες που χρησιμοποιούν κάποιοι παρουσιαστές: «Εχω χιλιάδες προτάσεις αλλά φέτος επέλεξα να ξεκουραστώ» ή «Αποφάσισα να φύγω από το κανάλι ρε το οποίο συνεργαζόμουν γιατί δεν ρε αξιοποιούσαν σωστά», δεν θα επαναλάβω αυτά που κοροϊδεύω. Καταρχάς σε ό,τι αφορά τον ΑΝΤΙ δεν μιλάμε για αποχώρηση. Πρόκειται για μια γλυκιά, κοινή συναινέσει αποδέσμευση μου και το λέω αυτό γιατί ήταν απόφαση δική μου αλλά και του σταθμού. Δεν σηκώθηκα δηλαδή ένα πρωί και είπα στου; ανθρώπους του ΑΝΤ1: «Σκέφτομαι να φύγω». Είχαν την καλοσύνη από το να με κρατάνε μέχρι να δουν πού θα με χωρέσουν και η θα με κάνουν, να με αποδεσμεύσουν, παρόλο που το συμβόλαιο μου ήταν διετές και με δυνατότητα ανανέωσης για έναν ακόμη χρόνο. Και χρησιμοποιώ τη φράση «είχαν την καλοσύνη», γιατί είχαν κάθε νομικό δικαίωμα να με κρατούν μέχρι τη λήξη του συμβολαίου μου, ακόμα κι αν δεν έκανα τίποτα Αυτό νομίζω ότι δείχνει πόσο ωραία σχέση είχαμε, έχουμε και θα συνεχίσουμε να έχουμε με τον ΑΝΤ1, γιατί όταν κάτι έχει στέρεες βάσεις πολύ δύσκολα χαλάει. Για να απαντήσω όμως στην ερώτηση, το Ε είναι ένα ραγδαία αναπτυσσόμενο κανάλι, που δείχνει τη δυναμική του όλο και περισσότερο. Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω κάποιες από τις μελλοντικές κινήσεις του, έχω να πω «και που είστε ακόμα» τόνισε στο ΟΚ.

-Άλλη παρουσιάστρια στη θέση σου θα παρέμενε στον ΑΝΤ1 από τη στιγμή που θα πληρωνόταν, ακόμα κι αν δεν έκανε τίποτα.
«Το πιστεύω. Είναι πολύ ωραίο πράγμα να κάθεσαι και να πληρώνεσαι και πιθανότατα κάποια άλλη να έλεγε «πού να τρέχω τώρα; θα μείνω εδώ που είμαι, θα γράφω τα βιβλιαράκια ρου, θα πηγαίνω στα ραδιοφωνική ρου εκπομπή, θα έχω όλη τη μέρα ρου ελεύθερη και μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει ο μισθός από τον ΑΝΤΙ θα πέφτει». Δεν μπορώ να μην εργάζομαι. Έχω ανάγκη να δουλεύω, αλλιώς νιώθω ότι είμαι ένα παράσιτο, θέλω να αισθάνομαι ότι όποια χρήματα βγάζω, μου τα δίνουν επειδή κάτι ρημαδοπροσφέρω. Σε καμία περίπτωση δεν νιώθω ότι κάνω κάτι θεάρεστο ή σημαντικό, όπως ίσως κάνει ένας γιατρός που το επάγγελμα του είναι λειτούργημα, αλλά θέλω να αισθάνομαι ότι κάτι δίνω κι εγώ στον κόσμο, είτε αυτό λέγεται ψυχαγωγία είτε λέγεται γέλιο και χαρά.»