Mαρινέλλα: "'Ημουν αντάρτης και μοναχικός άνθρωπος"

Η Μαρινέλλα υποστηρίζει πως έχει αδικηθεί ως πρός το ρεπερτόριο που έχει ερμηνεύσει λέγοντας χαρακτηριστικά "Δεν το λέω μόνο εγώ. Τώρα πια το λένε ολοι, οι περισσότεροι πίσω απο την πλάτη μου για να μη με στεναχωρήσετε. Αλλά εγω δεν στεναχωριέμαι για ο,τι μου έχει συμβεί στη ζωή. Αυτό που λέμε όμως είναι κάτι που λειτουργούσε ως διαπίστωση ολα αυτά τα χρόνια". Η Μαρινέλλα δεν διστάζει να πεί πως όσο ηταν "κολλημένη" με τον Καζαντζίδη, μόνο ο Μάνος Χατζηδάκις είχε ξεχωρίσει το ταλέντο της και ο Γιώργος Κατσαρός που χωρίζοντας απο τον Καζαντζίδη της έδωσε να τραγουδήσει το τραγούδι "Απόψε χάνω μια ψυχή". Η μεγάλη ερμηνεύτρια αναφέρει στην συνέντευξη της στην εφημερίδα "FAQ" πως δεν ήταν ποτέ με κλίκες και παρέες. "Εγώ έλεγα πάντα: "Και γιατί παρακαλώ; Για να πάρω ενα καλό τραγούδι, θα πρέπει να κάνω παρέα με κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο που δεν κάνω κέφι ή θα πρέπει να δώσω κάτι που δεν θέλω ή θα πρέπει να πάω να υποχρεωθώ;" Ημουν πάρα πολύ αντάρτης και μοναχικός άνθρωπος ταυτοχρόνως". Οι έρωτες της ήταν λίγοι; "Οχι, αυτά τα έχουμε περάσει όλα στο ντούκου (γέλια). Για έρωτες είμαστε τώρα; Πρέπει οπωσδήποτε να έχει μέσα έρωτα δηλαδή;" Ο χρόνος κυλάει αλλά η Μαρινέλλα παραμένει λαμπερή πάνω στη σκηνή και αγέραστη. "Δεν έχω κουραστεί απο τη ζωή. Απο το πρωί που ξυπνάω κάθε ημέρα, είναι ακόμη νύχτα, σκέφτομαι αμέσως τι θα κάνω. Ακόμη κι όταν δεν έχω πολλή δουλειά, σκέφτομαι αν πρέπει να τις γεμίσω αυτές τις ώρες. Δεν αφήνω ποτέ κενό ανεκμετάλλευτο, παρόλο που μ' αρέσει να κάθομαι. Και στο τζάκι μου θα καθίσω, και θα μιλήσω, και θα σκεφτώ. Θα μου πεί πράγματα το τζάκι..Ενω άλλοι άνθρωποι απλώς κοιτάνε τη φωτιά. Η φωτιά μιλάει, αρκεί να γίνει χημεία ανάμεσα σ' εσένα και στη φλόγα. Σπάνια οι άνθρωποι προσέχουν πως καίγεται το ξύλο, πως λιώνει σιγά-σιγά". Αναφέρεται και στα 10 χρόνια της με τον Καζαντζίδη "Τη στιγμή που ήμουν δίπλα στον Καζαντζίδη μια ψυχή, ενα σώμα. "Kολλημένη" δεν ήμουν. Απο την άλλη δεν μου πήγαινε να πώ στο Στέλιο: "Γιατί δεν μου δίνουν κι εμένα τραγούδια ο Θεοδωράκης και ο Χατζιδάκις." Κι αν του το έλεγα, θα μου έλεγε και με το δίκιο του ο ανθρωπος "Αμα θέλουν, ας σου δώσουν". Ηταν και είναι τέτοια η φύση μου που δεν μπορώ να πώ τέτοια πράγματα. Μετά, οταν χωρίσαμε με τον Καζαντζίδη, δεν ήθελε κανείς να με πλησιάσει και να μου πεί "Πάρε αυτό τρο τραγούδι να το πείς εσύ" γιατί θα φαινόταν σαν εχθρική πράξη πρός τον Στέλιο. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, δεν είχα και πολλά περιθώρια να κάνω αλλιώς. Οσο ήμουν μαζί του υπήρχε κώλυμα. Οταν χωρίσαμε, πάλι υπήρχε κώλυμα. Ευτυχώς δεν κόλλησα για πάντα εκεί" καταλήγει γελώντας.