Ευγένιος Τριβιζάς: «Τόσο ο εγκληματολόγος όσο και ο συγγραφέας παραμυθιών έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό»

«Το διαθέτει. Μόνο που τα δικά της δώρα δεν είναι κλεμμένα αλλά δανεισμένα. Είναι το παραμύθι μιας Σταχτοπούτας που οι πολυτελείς άμαξες, οι όμορφες τουαλέτες και τα άλλα ζηλευτά δώρα που της χαρίζουν αφειδώς οι καλές της οι νονές, όταν χτυπάνε μεσάνυχτα, μεταμορφώνονται σε ράκη, κολοκύθες και ποντίκια» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

- Ποιο ήταν το παραμύθι της Ελλάδας για το 2014;
«Ο Αλί Λαός και οι 400 κλέφτες».

- Ένας εγκληματολόγος έχει μέσα του το μικρόβιο του παραμυθιού;
«Τόσο ο εγκληματολόγος όσο και ο συγγραφέας παραμυθιών έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Το φαινομενικά ασήμαντο, μια λεπτομέρεια που για πολλούς περνάει απαρατήρητη μπορεί να έχει γι' αυτούς καθοριστική σημασία. «Από ένα ασήμαντο αντικείμενο, ένα καμένο σπίρτο ή ένα καλαμάκι πορτοκαλάδας», είχε πει ένας παρουσιαστής του έργου μου, «μπορεί να ξεκινήσει τόσο η λύση ενός ειδεχθούς εγκλήματος όσο και ένα υπέροχο παραμύθι».

- Έχετε σκεφτεί ποτέ ποιος ήρωας παραμυθιού σας θα θέλατε να είστε;
«Ένας από τους ήρωες που προσπαθούν να ξεπεράσουν τους περιορισμούς της ύπαρξής τους, όπως ο Τουρτούρι ο χιονάνθρωπος, που δεν θέλει να λιώσει, ο Αχυρούλης το σκιάχτρο που επιθυμεί να πετάξει, και το άλογο του σκακιού που λαχταράει να καλπάσει σε ένα λιβάδι με τετράφυλλα τριφύλλια»

- Υπάρχουν παραμύθια σας κρυμμένα σε συρτάρια;
«Πολύ περισσότερα από αυτά που έχουν ήδη κυκλοφορήσει, μεταξύ των οποίων «Το λουκούμι του αρλεκίνου» , «Η συμμορία των σαράντα πιγκουίνων» και «Το ποπ κορν που ήθελε να γίνει ποπ σταρ».»