Εκμεκτσιόγλου: «Η ζωή είναι το τώρα»

Οι μεγαλύτερες ήταν όταν έχασε αγαπημένα της πρόσωπα. «Νομίζω ότι ο χαρακτήρας μου διαμορφώθηκε από τις τραγικές καταστάσεις που έχω αντιμετωπίσει. Κατάλαβα σε πολύ μικρή ηλικία ότι η ζωή είναι μια σκακιέρα. Τίποτα δεν είναι ρταθερο. Όλα είναι εφήμερα. Η ζωή είναι η μέρα που ζούμε. Δεν υπάρχει ούτε το πριν ούτε το μετά. Είναι το τώρα», εξήγησε στο Εγώ και συνέχισε: «Με πονά η απώλεια όλων των ανθρώπων μου. Είναι το αίμα μου. Έχω μόνο τους γιους μου. Επειδή οι γονείς μου με έκαναν σε σχετικά μεγάλη ηλικία, δεν έζησα τις γιαγιάδες και τους παππούδες μου. Τους έχασα όταν ήμουν πολύ μικρή. Επηρεάστηκα όμως από εκείνους. Ήθελα να κρατήσω τη μνήμη τους. Επειδή δεν είχα τους ίδιους, προσπάθησα μέσα από τη μαγειρική μου να κρατήσω ζωντανές τις μυρωδιές τους. Αγαπώ το μοβ, για παράδειγμα, γιατί ήταν το λατρεμένο χρώμα της μητέρας μου. Φορώ εσάρπες, γιατί τις χρησιμοποιούσε η προγιαγιά μου. Μαγειρεύω, γιατί θέλω να θυμάμαι τις γιαγιάδες μου που ήταν ονομαστές μαγείρισσες στην Πόλη. Λεν θέλω να πεθάνουν οι μνήμες»