Παναγιώτης Πετράκης: «Προσπαθώ να μη χάνω τη στιγμή»

Από μικρός τραγουδούσες και έπαιζες;
«Ήμουν πάντα σε αυτή διαδικασία. Στο γυμνάσιο και. το λύκειο συμμετείχα πάντα σε θεατρικά ή απήγγειλα σε γιορτές. Δεν το είχα σκεφτεί όμως ως επάγγελμα. Στη Γ Λυκείου, πια, οι γονείς αλλά και οι καθηγητές μου θεώρησαν ότι θα ήταν καλό να μπω σε μια δραματική σχολή. Εκείνοι με ενθάρρυναν. Είδαν κάτι που δεν είχα δει εγώ στον εαυτό μου»
Ήσουν ντροπαλός;
«Ήμουν ντροπαλός στην κοινωνική μου συναναστροφή, αλλά όχι πάνω στη σκηνή. Παραμένω κάπως έτσι, αλλά όχι σε τόσο έντονο βαθμό»
Φαίνεται πως έχεις αδυναμία στο παρελθόν...
«Έχω, ναι. Όχι όμως στο δικό μου παρελθόν. Όταν ήμουν μικρότερος, ζούσα για το μέλλον, όχι τόσο για το παρόν ούτε το παρελθόν. Τώρα προσπαθώ να προσκολληθώ στο τώρα, να μη χάνω τη στιγμή. Συνηθίζουμε να αφήνουμε τις στιγμές να περνάνε. Τώρα πια είμαι σε εγρήγορση», εξομολογείται στο ΟΚ.