Μαρία Ελένη Λυκουρέζου: «Ήθελα να ασχοληθώ με τα καλλιτεχνικά και μόνο»

«Οι γονείς μου με στήριζαν και θα με στηρίζουν σε ό,τι επιλέξω να κάνω. Είμαστε ομάδα, στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Είμαστε συνοδοιπόροι χωρίς να πιέζουμε και να κρίνουμε, χωρίς να επιβάλλουμε σε κανέναν τίποτα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη από αυτό» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

- Μικρή με τι ήθελες να ασχοληθείς;

«Με τα καλλιτεχνικά και μόνο.»

- Το όνομα Λυκουρέζου είναι άσος στο μανίκι ή τίμημα;

«Το Λυκουρέζου και το Λάσκαρη είναι μονάχα δύο επίθετα. Εγώ είμαι περήφανη για τη Ζωή και τον Αλέξανδρο. Μέσα σ’ αυτή την οικογένεια έμαθα να αγωνίζομαι - και αυτό κάνω. Το αν κάποια πόρτα ανοίξει πιο εύκολα δεν σημαίνει κιόλας ότι τα επίθετα αυτά και μόνο θα καταφέρουν να με κρατήσουν στη σκηνή, στο θέαμα ή αλλού. Είναι δικό μου θέμα τι θα κάνω μετά. Ίσως κάποιοι να είμαστε πιο τυχεροί στο πόσο εύκολα μπαίνουμε κάπου, αλλά μέχρι εκεί.»

- Νεαρή σε ηλικία, γυναίκα και σκηνοθέτης. Είναι δύσκολο;

«Τίποτα δεν είναι δύσκολο αν το αγαπάς παρά πολύ και το κάνεις με την ψυχή σου. Και πάντα υπάρχει λύση. Πόσο βαρετό θα ήταν αν ήταν όλα εύκολα; Δεν θα μαθαίναμε τίποτα αν δεν βάζαμε το μυαλό μας να λειτουργήσει για να βρει λύσεις και να προχωρήσουμε. Δεν μου αρέσουν τα εύκολα και δεν επαναπαύομαι ποτέ. Με ιντριγκάρει το πρόβλημα γιατί ξέρω ότι ψάχνοντας τη λύση εξελίσσομαι.»

- Η κρίση οδηγεί τον κόσμο στο καλό θέαμα;

«Το θέαμα ποτέ δεν θα σταματήσει να υπάρχει. Ο κόσμος θέλει να βλέπει ωραία πράγματα, να ξεχνιέται. Λειτουργεί σαν βάλσαμο για τη σωτηρία της ψυχής.»