Σαμιωτάκη: «Έκανα απεργία πείνας για να μ’ αφήσουν οι γονείς μου να γίνω ηθοποιός»

«Μικρή δεν είχα δει θέατρο, αλλά έβλεπα πολλές ταινίες, γιατί ο μπαμπάς μου είχε σινεμά. Μου άρεσε να παρακολουθώ τη Σίρλεϊ Τεμπλ, που ήταν παιδί-θαύμα και ίσως από εκεί να κόλλησα. Πάντως, όταν είπα στους γονείς μου ότι θα γίνω ηθοποιός, είχα μεγάλες αντιδράσεις, γιατί τότε η λέξη θεατρίνα δεν ακουγόταν καλά στον κόσμο» εξήγησε σε καθημερινή εφημερίδα και συνέχισε: «Κάπως έτσι. Ειδικά ο πατέρας μου δεν ήθελε καθόλου, αλλά εγώ επειδή ήμουνα μοναχοπαίδι και οι γονείς μου με αγαπούσαν πολύ το εκμεταλλεύτηκα και έκανα απεργία πείνας για να τον πείσω. Ερχόταν ο πατέρας μου και ρωτούσε τη μητέρα μου «Έφαγε το παιδί, Ελευθερία;». «Όχι, Κώστα μου, πάλι δεν έφαγε, τι να κάνω» του απαντούσε εκείνη, όμως κρυφά μού έφερνε φαγητό. Έτσι ο μπαμπάς μου -λόγω της μεγάλης αδυναμίας που μου είχε δέχτηκε τελικά να γίνω ηθοποιός, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα σπουδάσω στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου και ότι θα παίζω στη συνέχεια στη σκηνή του Εθνικού. Πράγματι, μετά τη σχολή με κράτησαν και έμεινα στο Εθνικό 17 χρόνια. Για να καταλάβεις, ισάριθμα καλοκαίρια έπαιζα συνεχώς στην Επίδαυρο, άλλοτε στον Χορό κι άλλοτε με ρόλους σε κωμωδίες του Αριστοφάνη. Τότε που ξεκίνησα ο Αλέξης Σολωμός δημιούργησε την Αττική κωμωδία και είχα την τύχη, γιατί πίστευε ότι είμαι αριστοφανική ηθοποιός, να παίξω μαζί του σε όλα τα σωζόμενα έργα του Αριστοφάνη. Μάλιστα όταν σε κάποιο έργο δεν υπήρχε ρόλος για εμένα τον κατασκεύαζε εκείνος. Για παράδειγμα, στους «Βατράχους» δεν είχε ρόλο και μου λέει: «Δεν γίνεται, θα παίξεις γιατί είσαι το γούρι μου». Έτσι δημιούργησε τον ρόλο της Περσεφόνης, η οποία δεν έλεγε πολλά, αλλά είχε ένα αστείο γελάκι που άρεσε στον κόσμο»