Νίνο: «Ο έρωτας είναι μια ψυχική διαταραχή»

Οι άνθρωποι πλέον ζούμε με τον φόβο.

«Άδικα φοβόμαστε. Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Γι' αυτό οι περισσότεροι πηγαίνουν στους ψυχολόγους, γιατί φοβούνται περιττά πράγματα».

Πώς είναι η ζωή σου όταν δεν έχεις εμφανίσεις; Θα πας στο σούπερ μάρκετ, στον μανάβη, στην τράπεζα, θα βγεις βόλτα με τα παιδιά σου;

«Αν μου τηλεφωνήσει η λογίστρια και μου πει ότι πρέπει να πάω να πληρώσω μια οφειλή γιατί είμαι δυο μήνες εκπρόθεσμος, τότε πια θα πάω!».

Άρα, είσαι αναβλητικός. Τα καθημερινά, τα κάνεις;

«Παίζω με τα παιδιά μου και συναντώ φίλους».

Θεωρείς ότι η ζωή σου είναι προ της Χρυσή Βαρδινογιάννη και μετά απ’ αυτήν; Άλλαξε αυτή η γυναίκα τη ζωή σου;

«Η ζωή μου είναι πριν και μετά τα παιδιά. Αλλά τα παιδιά τα γέννησε η Χρυσή».

Θεωρείς ότι άλλαξες;

«Δεν έχω αλλάξει».

Ε, τότε, πώς άλλαξε η ζωή σου μετά τα παιδιά;

«Γιατί το πρωί με φωνάζουν «μπαμπά». Η ζωή είναι διαφορετική, όχι το μυαλό μου. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι γονιός. Η γυναίκα είναι προετοιμασμένη να γίνει μητέρα, αλλά στον άνδρα δε συμβαίνει αυτό. Κι εκεί γίνεται ένα μπέρδεμα, με τη γυναίκα να απαιτεί από τον άνδρα να καταλάβει».

Θα ήθελες να γίνεις για τρίτη φορά πατέρας;

«Έχουμε δύο παιδιά, που ήρθαν πολύ γρήγορα. Για 36 μήνες ήμασταν στη διαδικασία προσαρμογής. Τώρα πρέπει να τα απολαύσουμε. Έχει ο Θεός».

Θα μπορούσες να μου πεις ποιο κοινό σημείο έχεις με τη γυναίκα σου και τι είναι τελείως διαφορετικό στον τρόπο που αντιμετωπίζετε τη ζωή;

«Έχουμε μεγαλώσει πολύ διαφορετικά, είμαστε από άλλους πλανήτες. Δε θεωρώ ότι κάποιος απ’ αυτούς είναι σωστός και ο άλλος λάθος. Όμως, όπως τα έφερε η ζωή, αυτοί οι δύο πλανήτες συναντήθηκαν. Είμαστε πολύ διαφορετικοί άνθρωποι. Αλλά ξαφνικά ακούμε ένα ωραίο τραγούδι και λιώνουμε και οι δύο από ευχαρίστηση. Μας συνδέουν πολλά».

Λες, δηλαδή, πως όταν υπάρχουν αισθήματα, όσο διαφορετικοί κι αν είναι οι κόσμοι, μηδενίζονται μπροστά στην ανθρώπινη επαφή;

«Η αγάπη είναι η εξέλιξη του έρωτα. Ο έρωτας είναι μια ψυχική διαταραχή αυτοϊάσιμη, αν εξελιχθεί σε αγάπη».

Επειδή έχω συζητήσει πολύ με τη σύζυγο σου, έχω καταλάβει πως είναι αυστηρή σε ό,τι αφορά τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Μελετάει και επιλέγει με προσοχή τι πρέπει να ξέρουν και να μάθουν.

«Είναι αφοσιωμένη στα παιδιά, κι εγώ της λέω πως το μόνο που χρειάζονται είναι αγάπη».

Φαντάζομαι ότι σ' αρέσει που έχει επωμιστεί εκείνη το ρόλο της διαπαιδαγώγησης, κρατώντας για τον εαυτό σου τις πατρικές συμβουλές.

«Η Χρυσή ξέρει ότι αν πεις στο παιδί αυτό, θα λειτουργήσει έτσι. Το έχει διαβάσει. Εμείς όμως δε μεγαλώσαμε έτσι. Δεν ήξεραν οι γονείς μας πως αν μας φώναζαν λίγο περισσότερο μπορεί να μας καρφωνόταν για πάντα στο μυαλό. Τα παιδιά μου δε θα με δουν ποτέ νευριασμένο».

Νευριάζεις εύκολα;

«Ναι, πολύ, αλλά δε θ’ ανεβάσω την ένταση της φωνής μπροστά στα παιδιά μου».

Όμως, μου δίνεις την εντύπωση ήρεμου ανθρώπου.

«Είμαι ήρεμος. Το πρόβλημα είναι ότι πηγαίνω από το μηδέν στο χίλια σε κλάσματα δευτερολέπτου».