Θέμις Μπαζάκα: «Δεν ήμουν ποτέ υψηλά αμειβόμενη»

«Είχα ζήσει στην Αμερική από το 1985 μέχρι το 1990. Ήμουν παντρεμένη και ζούσα στη Νέα Υόρκη. Είχα δει εκεί τις επιπτώσεις της οικονομική κρίσης των ΗΠΑ. Είχα δει στους δρόμους ανθρώπους καλοντυμένους σαν εμένα με τα παιδιά τους και δυο βαλίτσες μέσα σε ένα καρότσι του σούπερ μάρκετ κι αναρωτιόμουν τι είναι αυτό. Ο άντρας μου τότε μου ανέφερε για πρώτη φορά τον όρο «νεόπτωχοι». Ήταν άνθρωποι που είχαν δουλειές κι είχαν πάρει δάνεια για το σπίτι, τα δίδακτρα των σχολείων και όταν έχασαν τις δουλειές τους, τους πήρε η τράπεζα το σπίτι και βρέθηκαν στον δρόμο. Μου έλεγε τότε ο άντρας μου: «Δεν θα πάρουμε ποτέ δάνειο. Με ότι λεφτά έχουμε θα ζούμε». Αυτό ακριβώς έκανα. Δεν είμαι άνθρωπος τολμηρός σε αυτά τα πράγματα. Εχω μια πολύ λιτή ζωή, δεν έχω εξοχικό, έχω ένα απλό σπίτι δικό μου που το αγόρασα χωρίς δάνειο - με ο,τι είχα μάζεψα και τη βοήθεια κυρίως του πατέρα μου. Ο χαρακτήρας μου με έσωσε» τόνισε στο ΟΚ.

-Είχες παχυλές αμοιβές προ κρίσης;

«Δεν ήμουν ποτέ υψηλά αμειβόμενη. Όταν άρχισε η κρίση και μάθαινα ποσά που έπαιρναν άλλοι ένιωσα σαν την εκδιδόμενη Πόντια στο ανέκδοτο, που αυτοκτόνησε όταν ανακάλυψε ότι οι άλλες πληρώνονταν! (Γελάει.) Ένιωσα εκ των υστέρων ότι δεν αμείφθηκα όσο θα έπρεπε, αλλά τότε με τα χρήματα αυτά ήμουν ευχαριστημένη. Διεκδικούσα την αμοιβή μου πάντα και αυτό δυστυχώς στη χώρα μας πρέπει να το κάνει ο ίδιος ο ηθοποιός. Είναι άβολο, γιατί με τους ίδιους ανθρώπους θα ξαναδούλεψεις και θα συνεργαστείς καλλιτεχνικά.»