Νίκος Νομικός: «Πλέον έχουμε περάσει στο αμερικάνικο πρότυπο…»

«Πολλές. Αλλά κοίταξε να δεις. Κάποιες συνεργασίες ήταν μεταξύ φίλων και είπα να πάω και εγώ να βάλω μια «πλάτη». Όπως μου είχαν προτείνει να συμμετάσχω και σε κάποια νεανικά σχήματα. Δεν έχω τίποτα με τους νέους. Απεναντίας, τους λατρεύω και θεωρώ πως έχουν πολύ ωραίες φωνές. Ίσως βέβαια τα καλά τραγούδια να σπανίζουν στις μέρες μας. Πλέον έχουμε περάσει στο αμερικάνικο πρότυπο, όπου κυριαρχεί ο ρυθμός και ο στίχος μιλάει για φασόλια και όχι για βαθιά αισθήματα. Με αποτέλεσμα τα τραγούδια να κάνουν έναν κύκλο τριών τεσσάρων μηνών. Δηλαδή δεύτερη σεζόν με το ίδιο τραγούδι δεν προχωράει. Θα πρέπει ο καλλιτέχνης να βγάλει καινούργιο. Στη δική μας εποχή, βλέπαμε αλλιώς τα πράγματα. Υπήρχαν και καλοί συνθέτες. Γι' αυτό και αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά όταν ακούω ένα δικό μου τραγούδι που μετά από τόσα χρόνια μπορεί ακόμη και στέκεται.

Υπάρχει κάτι που σας ενοχλεί στους νέους καλλιτέχνες; Έχετε ξεχωρίσει κάποιον που να σας αρέσει ιδιαίτερα;

«Δεν με ενοχλεί κάτι. Μου αρέσει ο Νίκος Οικονομόπουλος. Ειδικά από εδώ και πέρα αν προσέξει περισσότερο το ρεπερτόριο του. Το ρεπερτόριο είναι που σε κάνει διαχρονικό. Γιατί το να λες σουξεδάκια δεν σημαίνει κάτι. Κάποτε θα σβήσεις και δεν θα έχεις αφήσει τίποτα πίσω. Και ο Νίκος Βέρτης μου αρέσει, και ο Αντώνης Ρέμος, και ο Γιάννης Πλούταρχος. Πιστεύω πως αυτοί οι τέσσερις είναι ό,τι καλύτερο έχουμε τη σημερινή εποχή.»

-Έχετε δεχτεί ποτέ πρόταση συνεργασίας αϊτό νέους καλλιτέχνες;

« Κάποτε μου έκαναν μια πρόταση όχι κάποιος από τους συγκεκριμένους που προανέφερα, αλλά ένιωθα σαν ξένο σώμα. Ήταν ένα σχήμα όλο «ντούρου ντούρου». Δηλαδή, άκουγες σαράντα τραγούδια και νόμιζες ότι ήταν όλα το ίδιο. Αν το κλίμα της εποχής ήταν διαφορετικό, θα πήγαινα για ένα guest. Αλλά δεν ήμουν και στη φάση να το κάνω. Για ποιο λόγο; Για να κάνω καριέρα από εδώ και πέρα;