Κοσμάς Ζαχάρωφ: «Για τη δουλειά μου ο καθένας μπορεί να πει ό,τι θέλει, να κάνει κριτική»

«Για τη δουλειά μου ο καθένας μπορεί να πει ό,τι θέλει, να κάνει κριτική, δεν θέλω να συνδέω την ιδιωτική μου ζωή. Έχω ένα γιο που είναι στην Γ Λυκείου και τώρα έχουμε το μεγάλο ντέρμπι των εξετάσεων. Είμαστε πολύ κοντά. Είχα πολύ στενή σχέση μαζί του από την ώρα που γεννήθηκε, ήμουν πολύ κοντά του. Η μάνα του είχε τον πρώτο λόγο, αλλά μπορούσα να κάνω ό,τι έκανε και η μάνα του, από μωρό παιδάκι. Δεν έχω χάσει δευτερόλεπτο από το μεγάλωμα του. Όταν γεννήθηκε, τα πρώτα χρόνια, έκοψα την τηλεόραση. Αλλά ήμουν και τυχερός, γιατί μου έτυχε σίριαλ που γυριζόταν 100 μέτρα από το σπίτι μου και στα διαλείμματα πεταγόμουν και τον έβλεπα. Δεν έχω χάσει στιγμή από τη μέχρι τώρα πορεία του. Προκρίνω τη φιλική σχέση μεταξύ πατέρα και γιου» τόνισε στο Λοιπόν.

-Σας δελέασε ποτέ το παιχνίδι της δημοσιότητας;

«Δεν είχα μεγάλες δυσκολίες στη ζωή μου. Δεν με δελέασε ποτέ το παιχνίδι της δημοσιότητας να γίνω περισσότερο γνωστός. Το δύσκολο κομμάτι ήταν όταν αποφάσισα το '84 να κατέβω από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Η γενέτειρα μου, η Θεσσαλονίκη, μου πρόσφερε τα πάντα σε όλους τους τομείς με το φτυάρι, αλλά λόγω της έμφυτης περιέργειας του καλλιτέχνη... ήθελα να δω τι γίνεται κι αλλού. Αυτή ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα που τη θυμάμαι ακόμα. Ήταν 17 Οκτωβρίου του 1983, κοντά στη Λάρισα, κόντεψα να πηδήξω από το τρένο για να γυρίσω πίσω. Τελικά, κρατήθηκα κι έφτασα στην Αθήνα, η οποία ήταν μια πόλη που με δυσκόλεψε στην αρχή να σταθώ στα πόδια μου. Προσαρμόστηκα. Κατέβηκα με περγαμηνέ5 από τη Θεσσαλονίκη και πολύ γρήγορα μου δόθηκαν οι ευκαιρίες.»