Τζούλια Αλεξανδράτου: Πέσαν τα τσιμέντα. «Έκλαψα λίγο στην αρχή αλλά μετά έκατσα» (Nassos blog)
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Και δεν αλλάζουν παρά τις όποιες-τηλεοπτικές- προσπάθειες κάνουν να μας πείσουν περί του αντιθέτου. Κάθισα κι εγώ χθες όπως και το 35% των τηλεθεατών να δει μετά από πέντε χρόνια απουσίας την Τζούλια Αλεξανδράτου. Με μαλλί ξασμένο ξανθό, ντεκαπάζ και 40άρι οξυζενέ και στιλ που θύμιζε γκαρσόνα σε κοσμικό καφέ στην Μονμάρτη,
η λίγο πορνοστάρ, λίγο μοντέλο, λίγο Μαρκετίερ, λίγο ξενοδοχοϋπάλληλος, λίγο show woman και λίγο τραγουδίστρια, προσπάθησε να μεταλάβει στην τρύπια κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Συγνώμη του Αρναούτογλου. Και αυτό που κατάφερε; Ήταν μια τρύπα στο νερό.
Στην απέλπιδα προσπάθεια της να το παίξει θύμα απέδωσε για μια ακόμη φορά την ευθύνη των δικών της πράξεων στους «άλλους» και όχι στην ίδια, στους κακούς δημοσιογράφους και στα ψέματα που γράφουν σε εφημερίδες και blogs, ενώ είπε ανάμεσα σε πολλά χαριτωμένα, ότι χρωστάει συγνώμη μόνο στον εαυτό της. Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ
.jpg?t=SnkqeR0YdCcDcPTrlSwM0g)
