Ευγένιος Τριβιζάς: «Σε έναν κόσμο με ερήμους απελπισίας σπέρνουμε σπόρους ελπίδας»

«Τηλεφώνησα αμέσως στον Πίκο Απίκο, ο οποίος βρισκόταν στο Αυγατηγανιστάν όπου κάλυπτε μια σύρραξη μεταξύ μελάτων και σφιχτών αυγών. Στη συνέχεια μοιράστηκα τη χαρά μου με τον Τουρτούρη τον χιονάνθρωπο, τον Αχυρούλη το σκιάχτρο, τη Σύνθια τον παπαγάλο μου και, φυσικά, το πράσινο αόρατο καγκουρό μου» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

-Πώς αντιμετωπίζετε κάθε διάκριση;

«Σαν έναν μικρότερο ή μεγαλύτερο περαστικό ήλιο από τους άπειρους του λογοτεχνικού στερεώματος που, αν τον πολυκοιτάζεις, κινδυνεύεις να τυφλωθείς.»

-Σε τι κόσμο ζούμε;

«Σε έναν κόσμο με ερήμους απελπισίας στις οποίες σπέρνουμε σπόρους ελπίδας, ελπίζοντας να φυτρώσουν κάποτε παρήγορες οάσεις.»

-Ποιο θεωρείτε ότι είναι το προσωπικό σας ωρεκόρ;

«Ότι έχω γράψει μια ιστορία για έναν σκύλο που τον λένε Αζόρ, ο οποίος παίρνει στο κυνήγι φημισμένους ματαντόρ και σπάει όλα τα ρεκόρ γρυλίσματος.»

-Το διεθνές σας μπεστ σέλερ «Τα τρία μικρά λυκάκια» είναι μια ανατροπή του κλασικού παραμυθιού «Τα τρία μικρά γουρουνάκια», θα αλλάζατε τους τίτλους και την πλοκή των παραμυθιών «Ο παπουτσωμένος γάτος», «Το κοριτσάκι μετά σπίρτο» και «Η Κοκκινοσκουφίτσα και ο κακός λύκος»;

«Το έχω ήδη κάνει. «Ο παπουτσωμένος γάτος» έχει γίνει «Ο παντουφλωμένος γάτος» και «Η Κοκκινοσκουφίτσα» έχει γίνει «Η Κοκκανομπλουτζινιτσα». Στη νέα αυτή εκδοχή η ηρωίδα προσποιείται ότι εντυπωσιάζεται από την υποκριτική ικανότητα του λύκου να υποδύεται τη γιαγιά της και τον ενθαρρύνει να γίνει ηθοποιός στο Χόλιγουντ-Το παραμύθι τελειώνει με την απονομή τριών Οσκαρ στον ταλαντούχο λύκο.»

-Για «Το κοριτσάκι μετά σπίρτα» τι σχέδια έχετε;

«Ήταν από τα αγαπημένα μου βιβλία. Ακόμα και σήμερα, καμιά φορά όταν βλέπω μικροπωλητές με πολύχρωμους φτηνούς αναπτήρες της μιας χρήσης θυμάμαι την ιστορία αυτή και σκέπτομαι ότι αν το κοριτσάκι πουλούσε αναπτήρες αντί για σπίρτα, ίσως να είχε ένα καλύτερο τέλος. Ίσως γράψω και ένα εγκληματολογικό δοκίμιο με θέμα ένα κοριτσάκι-εμπρηστή.»