Σωκράτης Μάλαμας: «Κάθε βράδυ όταν πέφτεις για ύπνο, πεθαίνεις, είσαι εκτός φάσεως»

«Οχι ακόμη. Ρωτάς όμως έναν ανώριμο άνθρωπο. Είμαι ανώριμος και το ξέρω. Ομως γνωρίζω πολύ καλά προς τα πού θα μπορούσα να είχα πάει και πού βρίσκομαι» τόνισε στο Βήμα.

-Γιατί δεν έχεις πάει προς τα εκεί που θα μπορούσες;

«Μπορεί να είναι η φυσική μου δειλία. Ισως η λάθος ανθρώπινη πεποίθηση ότι μπορούμε να διαιωνίσουμε τη χαζομάρα μας για πολλά χρόνια. Και ξαφνικά ο χρόνος γίνεται περιοριστικός και βλέπεις τον τοίχο μπροστά σου πλέον και όχι σαν μια κουκκίδα κάπου στο βάθος».

-Μοιάζει μάλλον αρκετές φορές να μιλάς στον εαυτό σου.

«Το κάνω. Του λέω "είναι καιρός να σκεφτείς ότι πολύ σύντομα θα κληθείς να περάσεις στην αντίπερα όχθη". Oπως λέει ο Πεσόα "περνάει η άμαξα για το χάος". Κάποια μέρα θα χτυπήσει ένα κουδουνάκι στην είσοδο του σπιτιού μου».

-Σε αυτή τη σκέψη δειλιάζεις λίγο;

«Οχι, μου φαίνεται γοητευτικό και παράδοξο. Δεν υπήρξα ποτέ βαθιά ερωτευμένος με την πραγματικότητα, δεν έγινα εραστής ή υπηρέτης αυτής της πραγματικότητας. Πάντα έψαχνα στο φαντασιακό, μέχρι τα όρια του ψεύδους. Δεν έχω επενδύσει στην πραγματικότητα. Κάποια στιγμή στη ζωή μας πρέπει να το σκεφτούμε και λογικά, αφού είμαστε λογικά όντα. Κάθε βράδυ όταν πέφτεις για ύπνο, πεθαίνεις, είσαι εκτός φάσεως. Γιατί θα σε πειράξει αν δεν επανέλθεις το πρωί στο γήπεδο; Τόσο φοβερός μπαλαδόρος νομίζεις ότι είσαι;».