Αρσένη – Τζίοβας – Κίτσου: Η ζωή μετά την παράσταση…

Α. Α.: «Οι παρέες και τα στέκια των ηθοποιών αλλάζουν ανάλογα με ίο που παίζουν. Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σαν τους τσιγγάνους, χωρίς καμία σταθερότητα»

Ο.Τ.: «Γι’ αυτό είναι καλό να υπάρχουν στη ζωή σου φίλοι εκτός χώρου, για να έχεις μια γερή βάση»

Α.Α.: «Επίσης, επειδή η πολύωρη συνύπαρξη οκ δένει, πρέπει να έχεις στο μυαλό σου ότι οι συνεργάτες σου δεν είναι κατ' ανάγκη φίλοι σου. Με τον Ορέστη και τη Μαρία γνωριζόμασταν από πριν και θα συνεχίσει να υπάρχει προσωπική σχέση. Με κάποιους ανθρώπους είναι το κάρμα έτσι»

Μ.Κ.: «Το ακριβώς αντίθετο είναι τραγωδία»

Α.Α.: «Εγώ στεναχωριέμαι πολύ με τις άσχημες καταστάσεις. Είχα ακούσει από παλαιότερους συναδέλφους και δεν πίστευα ότι μπορούσε να συμβεί, αλλά συνέβη ότι αναγκάζεσαι γη παίξεις μόνος στη σκηνή, ότι μένεις χωρίς συμπαίκτη. Αυτό είναι πολύ δύσκολο αλλά, εγωιστικά σκεπτόμενη, για να επιβιώσω, προσπαθώ ακόμα περισσότερο να επικοινωνήσω, να δείξω αγάπη. Είμαι πολύ ροζ!»

Μ.Κ.: Εγώ είμαι ροζ και μαύρο μαζί!»

Ο.Τ.: Εντάξει, δηλώνω μπλε και γκρι! Σοβαρά τώρα, δε μου έχει συμβεί ποτέ να με «χαλάσει» συνεργάτης. Κακές δουλειές ναι. Είμαι συνεργάσιμος και βάζω μπροστά τη λογική και τον επαγγελματισμό»
Πηγή: Hello