Μάνος Καρατζογιάννης: «Αυτή η επαφή με τους ανθρώπους με βοήθησε να ξεπεράσω τον φόβο της ευθύνης»
Φέτος για τον Μάνο Καρατζογιάννη είναι ένα γόνιμο και δημιουργικό καλοκαίρι. Αυτό το διάστημα συμμετέχει στο πρότζεκτ του Δημήτρη Καμαρωτού. Η πόλη των κεκοιμημένων, από τα τέλη Ιουνίου στην τραγωδία Αντιγόνη, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη, ενώ παράλληλα θα σκηνοθετήσει ο ίδιος το θεατρικό έργο του Ζαν Ζενέ, «Ο σχοινοβάτης».
Γιατί είναι πρόκληση η αρχαία τραγωδία για τους ηθοποιούς;
«Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με την τεχνική. Αφορά κυρίως τη φωνή και τον τρόπο εκφοράς του λόγου. Ο δεύτερος λόγος είναι τα υψηλά νοήματα που εμπεριέχονται στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Τα αρχαία κείμενα είναι πανανθρώπινα, μιλάς με τα αρχέτυπα των εννοιών και των προσώπων. Για να γίνω πιο ακριβής, το να δημοσιοποιήσεις ένα τέτοιο κείμενο στις μέρες μας, μιλώντας μία σύγχρονη γλώσσα, αλλά κρατώντας την ουσία και τις δομές του έργου, είναι κάτι που δημιουργεί μία εύθραυστη ισορροπία»
Φέτος τον χειμώνα άρχισες να σκηνοθετείς παραστάσεις. Πώς σου προέκυψε η σκηνοθεσία;
«Είναι κάτι που γύριζε στο μυαλό μου εδώ και καιρό. Δεν τολμούσα, όμως, να πάρω την ευθύνη εξ ολοκλήρου. Δηλαδή μπορούσα να σκεφτώ ένα πρότζεκτ και να το προτείνω σε έναν σκηνοθέτη για να ανέβει στη σκηνή με τη συμμετοχή μου στο ερμηνευτικό κομμάτι. Αυτό έχει συμβεί στο παρελθόν. Για πρώτη φορά τόλμησα να αναλάβω την ευθύνη του εγχειρήματος ο ίδιος. Νομίζω ότι πάντα μία ιστορία λες, και όταν σκηνοθετείς και όταν παίζεις...»
Δεν είναι ένα ρίσκο, όμως;
«Είναι μεγάλο το ρίσκο. Αλλά είχα ευτυχώς την τύχη να συνεργαστώ πολύ καλά με τον θίασο και με τους συγκεκριμένους ανθρώπους και στην παράσταση Σ' εσάς που με ακούτε και στην Ελένη. Αυτή η επαφή, λοιπόν, με τους ανθρώπους με βοήθησε να ξεπεράσω τον φόβο της ευθύνης»
Συνεχίζεις σκηνοθετικά και το καλοκαίρι...
«Με τον Σχοινοβάτη του Ζαν Ζενέ. Η παράσταση θα ανέβει στον χώρο «Αθηνά» του Γιάννη Σκουρλέτη, που εγκαινιάζεται αυτό το καλοκαίρι, με δραστηριότητες και με ένα κάλεσμα σε νέους ανθρώπους που ασχολούνται με τη σκηνοθεσία, θα χρησιμοποιήσουμε τη μετάφραση του Χριστόφορου Γιωτάκη. Κύριο μέλημα θα είναι ο επαναπροσδιορισμός του θεάματος στις μέρες μας. Άλλωστε, ζούμε σε μια εποχή που αυτή η πληθώρα των παραστάσεων κάπως μας δημιουργεί ερωτήματα: Τι είναι το θέαμα;», λέει στο Mytv.
