Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: «Το αρχαίο δράμα δεν είναι επίκαιρο, αλλά διαχρονικό»
Ο Ορέστης είναι ένας ήρωας σε αδιέξοδο, όπως και οι περισσότεροι Έλληνες αυτή την περίοδο. Πιστεύει o Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ότι αυτό συγκυριακά φέρνει το κοινό πιο κοντά στην τραγωδία;
«Επειδή είναι εντελώς διαφορετικό αυτό που ζούμε εμείς, όσο δύσκολο και να είναι, είτε μιλάμε για οικονομικά προβλήματα, είτε για πολιτισμική κρίση, είναι μέσα στα μέτρα ία ανθρώπινα. Οτιδήποτε ζει ο ήρωας είναι εντελώς έξω από τα όρια αυτά. Οπότε, την ώρα που βλέπει την παράσταση το κοινό, μπορεί να νιώσει μια συνάφεια των αδιεξόδων που βιώνει εκείνο στην καθημερινότητα του με εκείνα των ηρώων και αυτό να απαλύνει το δικό του βάρος και να βρει μια δίοδο, Αυτό, όμως, γίνεται με έναν τρόπο πιο υπόγειο, όχι τόσο καθαρό. Το αρχαίο δράμα δεν είναι επίκαιρο, αλλά διαχρονικό» τόνισε στην Αγορά.
- Ποια η σχέση σου με το Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου;
«Το Αρχαίο θέατρο είναι ένας μαγικός χώρος. Η μαγεία αυτού του χώρου δεν είναι μεταφυσική, έχει να κάνει με το μέγεθος και με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του, αλλά και με τη μνήμη. Γιατί γνωρίζει ο καθένας από εμάς ότι αυτός ο χώρος έχει χρησιμοποιηθεί για τον ίδιο λόγο για τον οποίο φτιάχτηκε πριν από 2.500 χρόνια. Για τους περισσότερους δημιουργούς, όπως και για τους περισσότερους θεατές, η Επίδαυρος είναι μια μνήμη που τους συνδέει και με τις προηγούμενες φορές που έχουν βρεθεί εκεί. Προσωπικά, θυμάμαι τότε που ήμουν έξι χρονών και βρέθηκα στο θέατρο ως θεατής.»