Λένα Παπαληγούρα: «Συχνά απογοητεύομαι και θυμώνω»

Η Λύσιστράτη μιλάει για «απόλυτη δημοκρατία». Σε τι «δημοκρατία» ζούμε σήμερα; Και πόσο η Ευρώπη είναι «τιμητής», διαχειριστής ή «θεματοφύλακας» αυτής της δημοκρατίας;
«Η Ευρώπη είναι μάλλον ο χώρος με τη μεγαλύτερη δημοκρατική παράδοση και τους πιο δοκιμασμένοι και ώριμους δημοκρατικούς θεσμούς. Ωστόσο, έχει πολλά νομίζω περιθώρια ουσιωδέστερης συμμετοχής στις διαδικασίες λήψης των κρίσιμων αποφάσεων που καθορίζουν τη ζωή των λαών της ηπείρου. Συχνά απογοητεύομαι και θυμώνω με τη στάση της. Όμως προσπαθώ να ελπίζω» είπε στο Έθνος της Κυριακής και συνέχισε:
Μπορεί να υπάρξει η απόλυτη δημοκρατία ή είναι ουτοπία;
«Η «Λύσιστράτη» τελειώνει με ένα συμπόσιο. Ο χορός προετοιμάζει ένα γλέντι προσμένοντας την ειρήνη. «Σηκωθείτε πάνω» λέει «σαν να ήταν νίκη». Είναι λίγο σαν ευχή, σαν ελπίδα. Το πραγματικό γλέντι μπορεί και να μη συμβεί ποτέ, όλοι όμως το εύχονται, το περιμένουν, το ονειρεύονται, γιορτάζουν την αναμονή του. Εμένα αυτό το στοιχείο είναι που με συγκινεί περισσότερο στο έργο. Η ανάγκη των ανθρώπων να εύχονται την αιώνια ειρήνη, να ελπίζουν στην απόλυτη δημοκρατία ακόμα κι αν ξέρουν ότι είναι ουτοπία»