Τάσος Παλαντζίδης: «Οι γνώσεις μου δεν είναι αυτές που θα καθοδηγήσουν τον κόσμο»

"Δεν θεωρώ ότι είναι ωραίο να μιλάς όταν μπορείς να πεις τα πάντα μέσα από τη δουλειά σου. Βλέπω πολλούς ανθρώπους να κάνουν ένα πράγμα και να λένε χίλια, κι αυτό καμιά φορά με θυμώ-νει πολύ. Μπορούν να έρθουν να με δουν στο θέατρο. Δούλεψα 17 χρόνια στο Κρατικό, έκανα περιοδείες σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα και συνολικά είμαι 45 χρόνια στο θέατρο. Δεν έχω πολλά να πω γιατί πιστεύω στη μετριοφροσύνη. Οι γνώσεις μου δεν είναι αυτές που θα καθοδηγήσουν τον κόσμο. Κάποτε με διόρισαν δάσκαλο στην Κρατική Σχολή χωρίς να με ρωτήσουν. Και έτρεξα να τους πω ότι τελείωσα τη Γ' Γυμνασίου. Πώς θα διδάξω σε ανθρώπους με πανεπιστημιακά πτυχία;", αποκαλύπτει ο ίδιος μιλώντας στο Πρώτο Θέμα.

Γιατί δεν προχώρησε τις σπουδές του παραπάνω από τη Γ' Γυμνασίου;

«Ναι, και αυτός είναι ο λόγος που έμπλεκα με το θέατρο. Είχα μείνει στην ίδια τάξη και δεν μπορούσαν να με πάρουν σε τεχνική σχολή γιατί χρωστούσα μαθήματα. Με πήραν στη δραματική χωρίς να χρειαστείς το απολυτήριο Γυμνασίου. Και έτσι ξεκίνησα. Μάλιστα τα μαθήματα ήταν τις βραδινές ώρες, οπότε είχα πρωινές δουλειές. Ήταν μια απόφαση βασισμένη σε βιοποριστικούς λόγους. Έτσι, όταν ήμουν στην ηλικία εκείνη που αποφασίζεις τι δουλειά θα κάνεις στη ζωή σου, εξαιτίας των συνθηκών, από ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων βρέθηκαν σπουδάζω ηθοποιός. Δεν ήταν ποτέ μια επιλογή που βασιζόταν σε όνειρα και φιλοδοξίες. Ήταν μια απόφαση που πήρα ως λύση στην αναζήτηση επαγγελματικού προσανατολισμού. Ξέρετε και κάτι άλλο; Σε αυτά τα χρόνια έκανα και άλλες δουλειές. Σε όλες αποτύγχανα, τελικά, η μόνη δουλειά που πέτυχα ήταν του ηθοποιού».

Τον δικαίωσε η μοίρα που τον οδήγησε στο θέατρο; «Είχα την ευκαιρία να δουλέψω με πραγματικούς δασκάλους. Δεν μου έμαθαν να παίζω θέατρο, αλλά να ψάχνω τον εαυτό μου. Δεν ασχολούμαι με το θέατρο γιατί έχω να προσφέρω στο κοινό, αλλά γιατί με κάνει μαθητή. Δεν είμαι εγώ ο δάσκαλος. Βέβαια, ψάχνω τη ζωή μου και η ζωή μου είναι αλληλένδετη με τον κόσμο. Εξελίσσομαι στο θέατρο. Ωριμάζω. Οι δικοί μου δάσκαλοι, ο Γιώργος Σεβαστίκογλου, ο Κωστής Μιχαηλίδης, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Νίκος Κούνδουρος, ήταν απλοί και φιλοσοφημένοι, δεν ήθελαν να κάνουν επίδειξη γνώσεων. Καλό είναι να ξέρουμε δυο πράγματα και με σιγουριά να μιλάμε για το ένα».