Χριστίνα Σούζη: «Είμαι ένας πολύ συνηθισμένος άνθρωπος, αλλά με πολλή τρέλα»
Αν και σήμερα θα έπρεπε να διδάσκει γιόγκα, πιλάτες ή κάποια μορφή γυμναστικής, μια που αυτή θα ήταν η φυσική της εξέλιξη ως κόρη γυμναστή και γυμνάστριας, η Χριστίνα Σούζη ακολούθησε διαφορετικό δρόμο.
«Δεν με προέτρεψε ποτέ η μητέρα μου να ακολουθήσω το επάγγελμα της γιατί η γυμναστική δεν είχε μέλλον. Αυτό που την ενδιέφερε ήταν να πάμε εγώ και η αδελφή μου σε ένα καλό σχολείο», λέει η ίδια στο Πρώτο Θέμα.
Έχασε τον αγαπημένο της πατέρα σε ηλικία μόλις 4 ετών από καρκίνο. Έφυγε από τη ζωή πολύ γρήγορα, μέσα σε δύο μήνες, γιατί η αρρώστια τον χτύπησε στο πάγκρεας, με την οικογένεια να είναι αγκαλιασμένη κυριολεκτικά από όλους τους συγγενείς. «Θείοι, ξαδέλφια, ανίψια, όλοι ήταν κοντά μας, δεν νιώσαμε μοναξιά καθόλου», θυμάται η ίδια.
Εκτός από τη διαδικασία διδασκαλίας, αυτό που γοήτευε τότε τη μικρή Χριστίνα, αυτό που τελικά τη συνεπήρε και σημάδεψε κιόλας τον τρόπο σκέψης της για όλα τα επόμενα χρόνια είναι η δημοκρατική συνείδηση που διαμόρφωσε. Η ζωή της στη συνέχεια είναι έντονη και γεμάτη. Η ίδια άλλωστε όταν της ζητούν να περιγράψει τον εαυτό της λέει: «Είμαι ένας πολύ συνηθισμένος άνθρωπος, αλλά με πολλή τρέλα».
