Γλυκερία: «Μπορώ να δακρύσω με το παραμικρό»

«Με πολλά πράγματα. Μπορώ να δακρύσω με το παραμικρό από το να δω στο ίντερνετ πως γεννιέται μια ζωή, πως μεγαλώνει ένα λουλούδι, τα ζώα σε ένα ντοκιμαντέρ. Ότι αφορά τη ζωή και τη γέννηση μέχρι το θάνατο. Το να προσπαθείς να δεις τη γέννηση, το θάνατο και μετά την αναγέννηση, είναι ένας τρόπος να ξορκίζεις το θάνατο και το φόβο που κουβαλάει ο άνθρωπος για αυτό το θέμα», λέει στο Καρφί.

Ποιες οι διαφορές στο κοινό της σήμερα και παλαιότερα;
«Έχει βαρύνει ο κόσμος γιατί έχει πολλά προβλήματα, δεν έχει την ίδια διάθεση. Ειδάλλως τι να αλλάξει όταν μιλάς στον κόσμο για μουσική; Τα τραγούδια απευθύνονται σε όλο τον κόσμο, σήμερα η μουσική είναι μία. Επειδή η πρόθεσή μου είναι ειλικρινής απέναντι στο κοινό εισπράττω μία αγνότητα και χαμόγελο. Δεν ξέρω αν είναι πολύ θερμό το χειροκρότημα ή μέτριο. Καμιά φορά παγώνεις όταν κάτι σε ικανοποιεί, κάθεσαι εκεί και το αναπολείς, ούτε το χέρι σου δεν μπορείς να σηκώσεις το περνάς μέσα στο μυαλό σου, στην καρδιά σου να σου κρατήσει συντροφιά ίσως για όλη σου τη ζωή. Εμείς οι καλλιτέχνες ζούμε τέτοιες στιγμές πραγματικά», καταλήγει.