Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: «Προσπαθώ να μπαίνω στα παπούτσια του άλλου»

Τι παλεύεις, τελευταία, στις δικές σου προσωπικές σχέσεις να αλλάξεις; Δίνεις χώρο στους άλλους;

Η εικόνα που έχουν οι άλλοι για μένα -κι είναι κοντά στην πραγματικότητα- είναι ενός συγκροτημένου ανθρώπου. Προσπαθώ σε σχέση με τους άλλους να έχω την αίσθηση. Προσπαθώ να μπαίνω στα παπούτσια του άλλου. Να προσπαθώ να αντιληφθώ τον κόσμο μέσα από τα δικά του μάτια. Έχω καλή φυσική προαίρεση για τους άλλους. Δεν είμαι καχύποπτος. Λαμβάνω ολοένα και περισσότερο υπόψη μου τους άλλους και κυρίως με νοιάζει να μην τους προκαλώ ζημιά. Θα μου άρεσε η αίσθηση που αποκτούν οι άνθρωποι από την προσωπική επαφή μαζί μου να είναι ένα θετικό και φωτεινό στίγμα.

Το να σκέφτεσαι και να λειτουργείς τεχνοκρατικά στην Ελλάδα του 2017 είναι μια ουτοπία;

Δεν πολυκαταλαβαίνω το τεχνοκρατικό... αν μιλάς για την δική μας Τέχνη, έτσι κι αλλιώς, πιστεύω τόσο στην προετοιμασία όσο και στο ότι η Τέχνη χωρίς επιστήμη δεν είναι τίποτα. Κι όταν λέμε επιστήμη, εννοούμε γνώση, καλλιέργεια, αλήθεια. Αν νεότεροι φοιτητές Δραματικών Σχολών πιστεύουν ότι η Τέχνη είναι αέρας -κάτι που σου έρχεται ως επιφοίτηση- είναι μια λανθασμένη αντίληψη. Σε κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα, μία στιγμή έμπνευσης έρχεται μετά από πολλές ώρες δουλειάς. Δουλειάς επίπονης και αδιάλειπτης.

Πηγή: .rejected