Στέλιος Μάινας: Ως καλλιτέχνης, έχω το «κόμπλεξ της γενικότερης απεύθυνσης»

Νιώθεις, ότι σε ακολουθούν οι ίδιοι που σε γνώρισαν κάποτε μέσα από τους «Μεν και Δεν»;

Κάποιοι φανατικοί σε ακολουθούν από την αρχή, αλλά υπάρχουν και άλλοι που δεν έχουν δει ποτέ παλαιότερες δουλειές σου ή δεν ξέρουν καν ποιος είσαι. Είναι μεγάλη η ποικιλία στο κοινό. Εξάλλου, ως καλλιτέχνης, έχω το «κόμπλεξ της γενικότερης απεύθυνσης». Με αφορά ένα ευρύτερο κοινό από τη δεξαμενή του μέσου Ελληνα. Γιατί κι εγώ είμαι μέσος Ελληνας.

Δεν είχες ποτέ την ανάγκη να είσαι αποκλειστικά αυτό που λέμε «ποιοτικός»;

Το «ποιοτικός» είναι τίτλος ευγενείας που αποδίδεται εφ’ όρου ζωής. Εγώ ποτέ δεν είχα τέτοιους τίτλους. Δεν μου αρέσει να με καταχωρούν σε μια κατηγορία. Παρόλο που τα προσωπικά μου κριτήρια περί «ποιότητας» γίνονται ολοένα και αυστηρότερα όσο μεγαλώνω. Αντί να βάζω νερό στο κρασί μου, το κρασί μου ξιδιάζει πιο εύκολα. Αυτά που κάνω είναι μόνο αυτά που αγαπάω, όχι αυτά που με συμφέρουν.

Δεν ξέρω πώς σου βγαίνει οικονομικά όλο αυτό, αλλά...

Δεν μου βγαίνει. Σε κανέναν δεν βγαίνει πια. Κοίτα, ανήκω σε μια πολύ τυχερή γενιά ηθοποιών. Πέτυχα μια εποχή πλούσια. Πολύ συχνά σκέφτομαι τους νέους, σε τι είδους πιάτσα βγαίνουν σήμερα... Ευτυχώς, βέβαια, η νεότητα έχει τέτοια γκάζια που δεν σταματάει μπροστά σε τίποτα! Αποτελούν τη μοναδική εξαίρεση πια. Γιατί στην καθημερινότητά μου βλέπω ανθρώπους στενοχωρημένους. Η πόλη δεν έχει καλή διάθεση, το mood της είναι χαμηλό. 'Όλη η Δύση βρίσκεται σε πτώση, αλλά και ο αραβικός κόσμος διαλύεται... Όλα αγρίεψαν πια.

Πηγή: Real