Γιώργος Χρυσοστόμου: «Η φαντασίωση μου είναι στα γηρατειά μου να…»

Ως άνθρωπος που μεγάλωσε στη φύση, σου έχει λείψει το να ζήσετε σε τέτοια συνθήκη;

«Η φύση μου έλειψε πολύ. Δυστυχώς όσο και να προσπαθώ να την προσεγγίσω με κάποιον τρόπο, καθώς ζω στην Αθήνα, δεν τα καταφέρνω. Έχω βάλει δεκάδες γλάστρες αλλά αυτό δεν κάνει. Για να καταλάβετε, είχα ένα εξάμηνο να πάω στη θάλασσα λόγω δουλείας. Πήγα στον Σχοινιά πριν δυο εβδομάδες για να πατήσω το πόδι μου στην άμμο, είχα αυτή την ανάγκη»

Το θέατρο μετά από τόσα αυτά τα χρόνια που έχετε δουλέψει ήταν μια ανάγκη να αποφύγετε κάτι ή τρόπος για να μπείτε σε μια κατάσταση ελκυστική για σας;

«Πάντα λειτουργούσε ταυτόχρονα το ένα υπέρ του άλλου και το ένα εναντίον του άλλου. Έφευγα από κάπου κι έμπαινα κάπου αλλού. Πάντα ένα δίπολο ήταν. Κάποιες στιγμές στα δύσκολα θέλεις να φύγεις και η παράσταση λειτουργεί σαν «τριπάρισμα» και ξεχνιέσαι. Ο,τι και να κάνω στη ζωή, η φαντασίωση μου είναι στα γηρατειά μου να υπάρχει το θέατρο»

Το αποτύπωμα σας στον κόσμο σας ενδιαφέρει;

«Εννοείται πως με ενδιαφέρει. Δεν ξέρω αν θα το αφήσω με καλά εύσημα ή όχι, αλλά θα ήθελα να το αφήσω. Δεν φαντάζομαι και καμιά προτομή όταν θα μεγαλώσω, αλλά ' θα ήθελα να με θυμούνται. Το να σε θυμούνται είναι ουσιαστικό» είπε στο Big Fish.