Κώστας Κόκλας: «Ούτε τρικλοποδιές µού έβαλαν, ούτε... µαχαιριές έφαγα»

Πέρυσι τον χειµώνα στην «Ωραία µου κυρία» «ντυνόσουν» τον διανοούµενο καθηγητή γλωσσολογίας Χίγκινς και φέτος στη «Μαντάµ Σουσού» παίζεις τον λαϊκό ψαρά Παναγιωτάκη...
Αυτή είναι η µεγάλη γοητεία της δουλειάς που κάνω σχεδόν τριάντα χρόνια. Το ότι σου δίνει τη δυνατότητα να «γίνεσαι» κάθε τόσο διάφορα πρόσωπα, τελείως διαφορετικά µεταξύ τους... Χάρηκα πολύ το «στοίχηµα» µε τον Χίγκινς και τώρα «περνώ» στον Παναγιωτάκη µε πολύ µεγάλη χαρά... Είναι ένα αρσενικό που αγαπά ανιδιοτελώς και κάνει τα πάντα για τη γυναίκα που αγαπά, τη Σουσού. Είναι ένας λαϊκός τύπος που τιµά τα παντελόνια του - µια µεγάλη καρδιά, τίµιος, ηθικός, µε αρχές και αξίες που δεν προδίδει...

Πριν σταθούµε στην υπερπαραγωγή της «Μαντάµ Σουσού» που ετοιµάζεται για το «Παλλάς», θέλω να σταθούµε σε αυτήν την τριαντάχρονη πορεία σου στο θέατρο. Σου ήρθαν εύκολα τα πράγµατα ή παιδεύτηκες;

Εύκολα, όχι, δεν µου ήρθαν... Πάλεψαν κι εγώ όπως πολλοί, κόπιασα, είχα επιµονή, υποµονή, είχα πείσµα και έτσι κατάφερα όσα κατάφερα.

Τρικλοποδιές σού έβαλαν κάποιες φορές;

Όχι, ούτε τρικλοποδιές µού έβαλαν, ούτε... µαχαιριές έφαγα. Ισως γιατί προχωρούσα µπροστά χωρίς να δίνω σηµασία στα γύρω-γύρω. Είχα τον στόχο µου και δεν έχανα χρόνο σε ίντριγκες που πιθανόν να γίνονταν γύρω µου... Κρατούσα πάντα χαµηλούς τόνους και υπηρέτησα το θέατρο µε εντιµότητα - ωραία λέξη που είναι η εντιµότητα και η ουσία της. Και έτσι συνεχίζω γεµάτος χαρά που µπορώ να βρίσκοµαι στη σκηνή που λατρεύω.

Πηγή: Real