Γιώργος Μαργαρίτης: «Η μουσική μας αναστατώνει»

«Και σήμερα βγαίνουν καλά τραγούδια. Τα πάντα είναι του λαού. Οι καινούργιοι έχουν άλλα βιώματα, έχουν τον δικό τους δρόμο. Θα κριθούν από τη γενιά τους. Εγώ είμαι άλλης γενιάς. Δεν έχω απαίτηση οι καινούργιοι να τραγουδάνε με τον τρόπο που τραγουδάω εγώ. Εγώ βλέπω ότι μια χαρά είναι τα πράγματα» τόνισε στο Documento.

Ποτέ δεν ρώτησαν τον Γιώργο Μαργαρίτη ως παιδί τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει. «Εγώ δέκα χρονών καλωσόριζα τους μουσικούς της εποχής εκείνης όταν ερχόντανε να παίξουν στο χωριό σε γιορτές και γλέντια. Το είχα από μικρός μέσα μου και όσο περνάν τα χρόνια μεγαλώνει κι άλλο. Εχω μια δεκαετία τώρα που το αμάξι μου το έχω κάνει στούντιο. Τη μια βδομάδα, για παράδειγμα, ακούω το έργο του Τσιτσάνη, την άλλη βδομάδα τον Μάρκο, τον Παπαϊωάννου, τον Θεοδωράκη, τον Χατζιδάκι, όλους τους μεγάλους. Δεν αφήνω λεπτό που να μην το εκμεταλλευτώ».

Τραγουδάει μέσα στο αυτοκίνητο; «Παντού τραγουδάω. Και τώρα που μιλάμε μπορεί να μου έρθει να σας πω ένα ρεφρέν. Γιατί τι είναι ένας τραγουδιστής; Αηδόνι είναι. Και τα αηδόνια τραγουδάνε όποτε το νιώσουν μέσα τους. Στο πουλάκι δεν μπορείς να πεις "κελάηδησε μου τώρα", έχει τις δικές του στιγμές. Άσχετα τώρα αν το βράδυ που τραγουδάμε έχουμε κέφια ή δεν έχουμε. Εκεί όμως τι συμβαίνει; Παίζουν τα όργανα. Και μας αναστατώνουνε, η μουσική μας αναστατώνει» λέει.