Νικολέττα Βλαβιανού: Τα παιδικά χρόνια και η απώλεια του πατέρα της

Ωστόσο, μπορεί να μεγάλωσε με γαλλικά, πιάνο και μπαλέτο, αλλά την κέρδισε η υποκριτική.

Μα... γραμματέας στο μακρινό Γιοχάνεσμπουργκ;

« Γραμματέας ήταν το επάγγελμα της μητέρας μου, η οποία εργαζόταν στο εργοστάσιο της Ιζόλα. Το Γιοχάνεσμπουργκ απορώ κι εγώ πού το βρήκα»

Άρα ο πατέρας σας ήταν ο καλλιτέχνης της οικογένειας.

«Σίγουρα. Αν κι «έφυγε» από κοντά μας όταν ήμουν μόλις λίγων μηνών, είχε υπέροχη φωνή. Ήταν έμπορος στο επάγγελμα, αλλά τραγουδούσε σε χορωδίες»

Πώς βιώσατε την απώλειά του;

«Δύσκολα, ωστόσο μεγάλωσα με την αγάπη και την τεράστια αγκαλιά της μαμάς μου. Σε ηλικία 8 χρόνων με ρώτησε αν θα είχα αντίρρηση να ξαναπαντρευτεί, εγώ απάντησα αρνητικά, οπότε απέκτησα πατριό. Την έχασα δυστυχώς το 2003 και το κενό μέσα μου είναι ακόμα μεγάλο. Μεγάλωσε και την κόρη μου με διπλή αγάπη και τρυφερότητα»

Μοναχοκόρη αστικής οικογένειας με γαλλικά και πιάνο;

«Και μπαλέτο που δεν μου άρεσε καθόλου»

Η αρχική φιλοδοξία σας για διπλωματικές αποστολές πώς κατέληξε ρόλοι στο σανίδι;

«Ο ταλαντούχος Σταμάτης Κραουνάκης με το ταλέντο και τα τραγούδια του άλλαξαν την κοσμοθεωρία μου»