Μαρία Σκούντζου: «Όσοι µε ξέρουν καλά γνωρίζουν ότι απεχθάνοµαι τις κολακείες»

Κυρία Σκούντζου, γεννηθήκατε θεατρικά και µεγαλώσατε µέσα στο Εθνικό Θέατρο. Εχετε ερµηνεύσει µεγάλη γκάµα ρόλων, από αρχαία τραγωδία µέχρι Σαίξπηρ, Ιψεν, Ιονέσκο, νεοελληνικό θέατρο... Πώς κρίνετε τον ρόλο που ερµηνεύετε τώρα;

Οµολογώ πως τέτοια προσωπικότητα, όπως η περουκιέρισσα στο «Φαινόµενο Ρασοµόν» δεν έχω ξανασυναντήσει. Σκεφτείτε ότι η δουλειά της είναι να ξυρίζει τα κεφάλια πεθαµένων και να φτιάχνει περούκες απ’ τα µαλλιά τους. Ενα δείγµα, για να πάρετε µια ιδέα για τι χαρακτήρα µιλάµε. Ακούγεται ακραίο, στην παράσταση, όµως, έχει κωµική διάσταση. Είναι προκλητικά κυνική, δεν πιστεύει σε τίποτα και σε κανέναν, ενδιαφέρεται µόνο για το πώς θα επιβιώσει.

Πρόκληση, λοιπόν. Ισως κι επικίνδυνη..

Οντως, στην αρχή δίστασα να αναλάβω τον ρόλο, αλλά νιώθοντας πλέον το θέατρο «Radar» σπίτι µου, συν τα δύο χρόνια επιτυχίας µε την «Παρεξήγηση» του Αλµπέρ Καµί, όπου παίζαµε µε την Αναστασία, στους ρόλους µητέρας - κόρης, αποφάσισα να συναντηθώ µε την περουκιέρισσα. Και δεν έπεσα έξω. Το επιβεβαιώνει η ανταπόκριση του κόσµου. Ξέρετε, είναι µεγάλη τύχη για έναν ηθοποιό να βρίσκεται σε καλό θέατρο. Το «Radar» έχει γίνει µε τόση αγάπη, φροντίδα, ζεστασιά, αισθητική, από την Αναστασία, που όλα αυτά διοχετεύονται και στους συνεργάτες της. Οι δουλειές γίνονται µε έµπνευση, γνώση, προσοχή και υπευθυνότητα. Πρόκειται πάντα για έντιµες και ουσιαστικές παραγωγές, που χαίρεσαι να συµµετέχεις. Ειδικά το «Φαινόµενο Ρασοµόν», που θέτει ερωτήµατα για τη σχετικότητα της αλήθειας και κατά πόσο αυτό που θεωρεί ο κάθε άνθρωπος ως αλήθεια σχετίζεται µε παράγοντες όπως ο χαρακτήρας, το επίπεδο ή το προσωπικό του όφελος.

Γιατί δεν δίνετε ποτέ συνεντεύξεις;

Πολλές φορές έχω παρεξηγηθεί που αρνούµαι να δίνω συνεντεύξεις. ∆εν είναι από ιδιορρυθµία, απλά αισθάνοµαι καλύτερα αυτό που έχω να πω να λέγεται µέσα από τη δουλειά µου.

Είχατε δασκάλα την Κατίνα Παξινού. Ποια κουβέντα της θυµάστε µε χαµόγελο;

Οσοι µε ξέρουν καλά γνωρίζουν ότι απεχθάνοµαι τις κολακείες. Θυµάµαι, λοιπόν, πάντα αυτό που µια φορά η Κατίνα Παξινού είπε στην τάξη, δείχνοντάς µε: «Αυτήν την αγαπάω γιατί δεν κολακεύει».

Πηγή: Real