Ηλίας Φιλίππου: «Έγραφα στίχους με την κάφτρα του σπίρτου»

-Πότε ξεκίνησε το γράψιμο;

«Από 10 χρονών ξεκίνησα να γράφω. Αν θυμάσαι πάνω στην λαδόκολα που πήγαινα στα μαγαζιά έγραφα στίχους με την κάφτρα του σπίρτου να φανταστείς» τόνισε στο Χάι.

-Μεγαλώνοντας αυτό πώς έγινε επαγγελματικό;

«Μετά από τέσσερα χρόνια έκανα την πρώτη μου απόπειρα να κάνω τα ποιήματα στίχους. Λόγω του πατέρα μου, που είχε πολλούς φίλους από τον χώρο της μουσικής χωρίς να έχει καμία σχέση με αυτήν, μπήκα αν θέλεις πιο εύκολα σε όλο αυτό το κομμάτι.»

-Παιδικά χρόνια;

«Μοναχοπαίδι και καλομαθημένο ήμουν από μια οικογένεια μικροαστή και όχι πλούσια. Ήμουν όμως από πολύ μικρός ανεξάρτητος ήθελα όλα να τα κάνω μόνος μου. Οι γονείς μου ήταν μεγάλοι σε ηλικία και έτσι από νωρίς πήρα τα ηνία στα χέρια μου.»

-Το πρώτο σας τραγούδι το θυμάστε;

«1974 ο Τάκης Γαλάτης τότε δούλευε με μεγάλα ονόματα της εποχής και μου είπε γράψε ένα τραγούδι να βάλω μουσική και να το δώσουμε. Έτσι έγινε και πριν από 43 χρόνια η Λίτσα Διαμαντή είπε το πρώτο μου τραγούδι»

-Πως αισθάνεστε που μετράτε τέσσερις δεκαετίες με επιτυχίες;

«Είμαι πολύ τυχερός που έκανα αυτό που αγαπούσα δουλειά, πόσο μάλλον να ζω και απ' αυτό. Νιώθω μεγάλη απογοήτευση με όλα αυτά που γίνονται στην ελληνική μαοϊκή βιομηχανία , αλλά και την εξέλιξη της.»

-Έχετε ζήσει στιγμές δίπλα σε ιερά τέρατα της μουσικής. Ήταν σκληροί κι ιδιότροποι;

«Δεν ήταν όλοι απλοί. Κάποιοι ήταν άλλοι ήταν πιο απόμακροι. Με εμένα ήταν όλοι φιλικοί. Ήμουν παιδάκι όπως σου είπα και έδειχνα και κάποια άμυνα όπως καταλαβαίνεις. Έγραφα στο στούντιο και δίπλα μου έγραφαν Καζαντζίδης και Καλδάρας και Ρίτσος. Τίνα σου πω τώρα; Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα.»

-Κάποιοι τώρα νιώθουν έτσι όταν είστε εσείς στο στούντιο; Πως σας φαίνεται αυτό;

«Κάνω απλά την δουλειά μου. Νιώθω βέβαια ωραία αλλά δεν μου αρέσει η προβολή εμένα. Το μόνο που μου αρέσει είναι να κάνω είναι επιτυχίες τα τραγούδια μου. Όταν έχω να πω κάτι θα το πω, όταν δεν έχω προτιμώ να μην μιλάω. Προτιμώ να μιλάνε τα τραγούδια που! Παρουσιάζω την δουλειά μου όταν χρειάζεται και μάλιστα με το θέμα ΑΕΠΙ υπέρ προβλήθηκα θα έλεγα.»