Μάριος Φραγκούλης: «Και στα... πατώματα έχω πέσει, και έχω μεθύσει για έναν έρωτα»

Η τέχνη παρηγορεί τον κόσμο. Παρηγορεί και τους καλλιτέχνες;

Η τέχνη παρηγορεί; Δεν ξέρω. Η τέχνη ανακουφίζει; Δεν ξέρω. Ξέρω μόνο ότι η τέχνη μάς κατεβάζει από τα... δέντρα και μας βοηθά να κάνουμε τη μεγάλη δρασκελιά στη ζωή. Τι θα ήμασταν χωρίς μουσικές, πίνακες, ταινίες, παραστάσεις, χορό; Δεν μπορώ καν να το φανταστώ.

Κεφάλαιο έρωτας. Εχεις... φάει τα μούτρα σου στον έρωτα;

Και έλεγα πως δεν θα με ρωτήσεις γι’ αυτό το περίφημο «κεφάλαιο» (σ.σ.: γελά). Ο έρωτας είναι παντού και, ναι, και έχω ερωτευτεί, και στα... πατώματα έχω πέσει, και έχω μεθύσει για έναν έρωτα, από έναν έρωτα. Κι όταν είμαι ερωτευμένος, τραγουδώ πολύ-πολύ, μπας και μου φύγει και από μέσα μου! Το επόμενο βήμα είναι το δύσκολο, Βασίλη μου. Το μετά, όταν ο έρωτας τελειώσει.

Υπάρχουν οι μεγάλοι έρωτες που βλέπουμε στις σπουδαίες όπερες ή αυτά γίνονται μόνο στη σκηνή;

Υπάρχουν στη ζωή πιο σπουδαίοι έρωτες κι από αυτούς της μεγάλης οθόνης και της θεατρικής σκηνής. Ναι, υπάρχουν. Οχι, ο έρωτας δεν σταμάτησε στο «Όσα παίρνει ο άνεμος» και στις «Μεγάλες προσδοκίες» (σ.σ.: γελά).

Μεγαλώνοντας, σου γεννιέται η ιδέα να αποκτήσεις ένα παιδί;

Πολλά, όχι ένα. Θέλω δύο αγοράκια και ένα τρελό-τρελό κοριτσάκι με μακριές κοτσίδες!

Θα υιοθετούσες ένα παιδί;

Μόνο έτσι! Εχω τόσα να δώσω και θέλω ξανά να παίζω και εγώ σαν παιδί, να ξαναβρώ τον παιδικό μου, αγνό εαυτό!

Τι σου λείπει από τον Μάριο όταν ήταν παιδί;

Αυτό που νιώθω να μου λείπει είναι η αγάπη κάποιων λατρεμένων προσώπων που δεν είναι πια εδώ. Μέσα μου, όμως, θα είναι για πάντα.

Και τι κρατάς έντονα από τον Μάριο όταν ήταν παιδί;

Από τον Μάριο ως παιδί τι κρατώ; Δεν λένε οι ψυχολόγοι ότι τα αγόρια αργούν να ωριμάσουν και ίσως δεν μεγαλώνουν ποτέ; Ναι, είμαι ένας Πίτερ Παν που πάντα θα πετά ψηλά!

Πηγή: Real