Λένα Μαντά: «Όταν έγραψα τη λέξη «Τέλος», μπόρεσα ν’ αφήσω πίσω μου το πένθος και τη θλίψη»

Το νέο σας βιβλίο «Ζωή σε πόλεμο» μόλις κυκλοφόρησε. Τι θα διαβάσει κανείς σε αυτό;

Σε πρώτο επίπεδο ανάγνωσης, τη βιογραφία της μητέρας μου και μαζί τα δικά μου παιδικά και εφηβικά χρόνια, που δεν ήταν ευχάριστα. Σε δεύτερο επίπεδο, ίσως φτάσει να αναρωτηθεί ο αναγνώστης, αν τελικά είμαστε αυτό που φτιάχνουν οι γονείς μας, τα λάθη μας ως γονείς και κατά πόσο αυτά μπορούν να μας τα συγχωρήσουν ή όχι τα παιδιά μας.

Το γράψιμο του συγκεκριμένου βιβλίου λειτούργησε ως κάθαρση;

Απόλυτα και καθοριστικά! Όταν έγραψα τη λέξη «Τέλος», μπόρεσα ν’ αφήσω πίσω μου το πένθος και τη θλίψη, την πικρία και το θυμό.

Έχοντας πια ολοκληρώσει και κυκλοφορήσει το βιβλίο, άξιζε τον κόπο όλη αυτή η κατάδυση στο παρελθόν; Ποιο ήταν το σημαντικότερο μάθημα που… διδάχτηκε ο εαυτός σας μέσω όλης αυτής της διαδικασίας;

Όταν το ολοκλήρωσα, ένιωσα τεράστια ανακούφιση για όλα όσα είχα βγάλει και στη συνέχεια πετάξει από μέσα μου. Από αυτή την άποψη λοιπόν, σαφώς και άξιζε η διαδρομή, όσο επώδυνη κι αν ήταν. Το μάθημα που πήρα, βρίσκεται στον επίλογο και θα το διαβάσουν οι αναγνώστες.

Πάντα έχω αυτή την απορία, διαβάζοντας ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του, υπήρξε κάποια στιγμή που αμφισβητήσατε την αναγκαιότητα της ύπαρξής του, που σκεφτήκατε κάτι του στυλ «και ποιον αφορά η τάδε ή η δείνα προσωπική μου ιστορία»;

Τέτοιου είδους σκέψεις, δεν υπάρχουν ποτέ και για κανένα βιβλίο μου, όσο το γράφω. Μετά, όταν πλέον το δω έτοιμο, εκεί ένας μικρός διαβολάκος μού θέτει αυτό το ερώτημα και έρχονται οι αναγνώστες και τον κάνουν κομμάτια, όταν ανταλλάσσουμε απόψεις και καταλαβαίνω πως τους έχει αγγίξει, πως κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ανακάλυψαν κάτι δικό τους.

Πηγή: philenews