Ελένη Μενεγάκη: «Όταν ξυπνάω απλώνω το χέρι μου για να αγγίξω τον άνθρωπό μου»

«Δεν αισθάνομαι ποτέ ότι έχω πάει «στη δουλειά». Νιώθω τόσο άνετα με αυτό που κάνω και λειτουργώ τόσο φυσικά για έναν και μόνο λόγο: Είναι ακριβώς αυτό που μου αρέσει, λατρεύω αυτή τη δουλειά και κυρίως αυτή την εκπομπή. Για μένα, είτε είμαι στο πλατό είτε στο σπίτι, είναι το ίδιο ακριβώς. Η μόνη διαφορά είναι ότι στο πλατό φοράω τακούνια και είμαι βαμμένη. Φέτος συμπληρώνω 23 χρόνια κάνοντας το ίδιο ακριβώς πράγμα και κάθε μέρα ξεκινάω με γκάζια, όρεξη και χαρά, την ίδια χαρά που είχα πάντα. Κόσμος μπαίνει και βγαίνει, γίνονται καινούρια πράγματα στο πλατό, υπάρχουν γρήγορες εξελίξεις και εναλλαγές… Οι μόνες σταθερές μου μέσα σε όλο αυτόν το δημιουργικό χαμό είναι οι άνθρωποι που έχω μαζί μου κάθε μέρα. Η σκέψη τους μου δίνει ηρεμία, με κάνει να νιώθω μεγάλη ασφάλεια. Ταυτόχρονα όμως αισθάνομαι την ανάγκη να προσφέρω κι εγώ την ίδια ακριβώς αίσθηση σ’ εκείνους. Θεωρώ ότι έχω μεγάλη ευθύνη για όλους από τους συνεργάτες μου και τους καλεσμένους μας μέχρι τον κόσμο που μας παρακολουθεί», δήλωσε στο Madame Figaro.

Και συνέχισε: «Το αίσθημα της ευθύνης μαζί με τη συνέπεια είναι τα δύο σημαντικότερα στοιχεία που μετράω τόσο σ’ εμένα όσο και στους συνεργάτες μου. Αυτός είναι και ο λόγος που σέβομαι και περιχαρακώνω τις ζωές όλων μας. Έχω έναν κανόνα: Μόλις φύγουμε από το γραφείο, κανείς δεν ενοχλεί κανέναν – εκτός από την αρχισυντάκτριά μου, με την οποία μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας η σχέση έχει πάει σε άλλο επίπεδο. Το Σαββατοκύριακο το έχουμε ανάγκη όλοι μας για να γεμίσουμε μπαταρίες και να επιστρέψουμε τη Δευτέρα με κέφι και όρεξη. Γι’ αυτό δεν ενοχλώ κανέναν και δεν αφήνω τίποτα να εισβάλει στον προσωπικό μου χρόνο. Ό,τι ισχύει για μένα όμως ισχύει για όλους μας. Γι’ αυτό και θέλω οι συνεργάτες μου να είναι απόλυτα συνεπείς σε όσα έχουμε συμφωνήσει μεταξύ μας από την πρώτη στιγμή. Δυστυχώς, μετά από πολύ καιρό στο ίδιο επαγγελματικό σκηνικό κάποιοι αρχίζουν να βλέπουν τη δουλειά σαν ρουτίνα και δεν επενδύουν την ενέργειά τους σ’ αυτή με τον ίδιο τρόπο που έκαναν στην αρχή. Αυτό με στενοχωρεί πολύ, όπως και η έλλειψη κατανόησης και εχεμύθειας. Εγώ δε θα προδώσω ποτέ τη σχέση και το ίδιο περιμένω κι από τον άλλο».

Όσο για τον Μάκη Παντζόπουλο είπε: «Το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να απλώσω το χέρι μου και να αγγίξω τον άνθρωπό μου. Αμέσως μετά θα μοιραστούμε λίγο χρόνο στο κρεβάτι με τα καφεδάκια μας. Από εκεί και πέρα, αρχίζει το πήγαινε – έλα στα δωμάτια, ξυπνήματα, τσάντες και πρωινά γεύματα με βαβούρα και φωνές ζωής. Στις 8:00 που έχουν φύγει όλα τα παιδιά για το σχολείο τους, κάνω ντουζ. Παίρνω πρωινό και βάζω τις κρέμες μου. Τώρα πια δεν τις ξεχνάω, όπως όταν ήμουν μικρή».