Μαρτυρία ΣΟΚ: «Οι φίλοι μου με απέφευγαν, λόγω μεγέθους»
Μια ιστορία 55 ιντσών: Πόνος, απόρριψη και αγωνία. Αλλά παράλληλα και μια ιστορία «αγάπης», που ως κλασσική ιστορία αγάπης, έχει happy-end.
Με λένε Στέφανο. Δεν είχα ποτέ προβλήματα κοινωνικοποίησης. Είχα πάντα καλούς φίλους, από μικρό παιδί και ήμουν πάντα δίπλα τους, όπως και εκείνοι ήταν δίπλα μου. Στα καλά και τα άσχημα. Στις χαρές και τις λύπες. Η παρέα από το σχολείο, δεν «έσπασε» ποτέ – μείναμε φίλοι και όταν περάσαμε στο Πανεπιστήμιο – ακόμα κι αν περάσαμε σε διαφορετικές πόλεις – και όταν πήγαμε στρατό και όταν κάναμε σοβαρές σχέσεις. Τίποτα και ποτέ δεν μπήκε ανάμεσά μας, ούτε γυναίκες, ούτε λεφτά, ούτε ομάδες, ούτε άλλες παρέες. Ο ορισμός της αντρικής φιλίας.
Και πάντα, σχεδιάζαμε όλοι μαζί τα πλάνα των επόμενων εβδομάδων και των επόμενων μηνών. Ο Κώστας, ο Χρήστος, ο Σταύρος κι εγώ. Πάντα στο σπίτι του Κώστα, πίνοντας καφέ στη ροτόντα – «συνάντηση στρογγυλής τραπέζης» το λέγαμε. Για το πού θα πάμε διακοπές. Για το ποιος θα κλείσει τραπέζι στο κλαμπ. Για εκδρομή το Σαββατοκύριακο. Για μπασκετάκι. Όλα αποφασίζονταν σε μια συνάντηση κορυφής.
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr