Τάσος Χαλκιάς: «Σήμερα υπάρχουν περισσότερες Σουσούδες από ότι στο παρελθόν»

Το καλοκαίρι για εσάς έχει περιοδεία με την παράσταση «Μαντάμ Σουσού».

Έχουμε ένα σπουδαίο έργο και φιλοδοξούμε να κάνουμε σπουδαία την παράσταση. Είναι ένας σπουδαίος συγγραφέας, ο Δημήτρης Ψαθάς, ο οποίος τόσα χρόνια μετά τη συγγραφή αυτού του έργου κατορθώνει να κρατάει αυτό το σύγγραμμα του στην επικαιρότητα.

Υπάρχουν «Σουσούδες» σήμερα;

Υπάρχουν και μάλιστα πολλές περισσότερες απ’ όσες υπήρχαν. Μπορεί να είναι καλυμμένες σήμερα πίσω από άλλα πέπλα, όχι πίσω από τα περίεργα φορέματα και τις καπελαδούρες της μαντάμ Σουσού, που όταν έγινε πλούσια, μετακόμισε στο Κολωνάκι. Οι «Σουσούδες» σήμερα μπορεί να κρύβονται πίσω από τατουάζ, από μια επώνυμη πλατεία που συχνάζει ο απλός κόσμος, ακόμα και πίσω από το κελί μιας φυλακής. «Σουσούδες» υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα με οποιαδήποτε μορφή.

Ποιες είναι οι Σουσούδες της φυλακής;

Αυτοί ή αυτές που μπαίνουν στη φυλακή για να υπηρετήσουν κάτι άλλο και όχι γιατί έκαναν κάτι. Οτιδήποτε φοράει ψευτιά, προκειμένου να εξυπηρετήσει κάτι άλλο, είναι οι σημερινές «Σουσούδες».

«Παναγιωτάκηδες» υπάρχουν ή είναι πιο σπάνιοι στις μέρες μας;

Στις μέρες μας είναι πιο σπάνιοι οι «Παναγιωτάκηδες». Το έργο είναι μεγάλο, γιατί οι ανθρώπινες αδυναμίες και οι χαρακτήρες, πέρα από την εξέλιξη της τεχνολογίας και την όποια επιρροή δέχονται από αυτήν, είναι ίδιοι. Οι άνθρωποι δεν έχουν αλλάξει μέσα από το διάβα των καιρών, καταθέτουν τα ιδία συναισθήματα, καθένας με την ιδιοσυγκρασία και του. Εκείνο που τον αλλάζει και τον παραλλάζει είναι η τεχνολογία.

Λόγω της, μεγάλης πορείας σας στο χώρο, αποφεύγεται η σύγκριση, παίζονται ένα ρόλο «ου έχει αρχικά ενσαρκώσει κάποιος συνάδελφός σας στην αρχή του;

Δεν ξέρω αν υπάρχει σύγκριση. Όταν κάτι είχε προηγηθεί από σένα κι εσύ έπεσαι, μοιραία μπορεί να υπάρχει. Δεν είμαι ούτε ο ηθοποιός ούτε ο άνθρωπος που φοβάμαι τη σύγκριση, αλλά ούτε προσπαθώ να την αποφύγω, δεν με νοιάζει, δεν με φοβίζει. Είναι καλό να υπάρχει σύγκριση. Υπάρχει μια απόπειρα θεατρικής διασκευής του μυθιστορήματος από τον ίδιο τον Ψαθά, αλλά δεν είναι σε τελειοποιημένη μορφή. Δεν έχουμε να κάνουμε με τον ίδιο Παναγιωτάκη. Κάθε δημιουργός της Σουσούς που συνήθως πρωταγωνίστριά της, αν μπορεί, έχει την πένα η ίδια, αν δεν μπορεί, κάπου το δίνει να γίνει για πάρτη της. Ο ρόλος είναι ο ίδιος αλλά διαφορετικά πράγματα μπορεί να αφορούν την Παναγιωτοπούλου σε μια στιγμή συγκινησιακή μεταξύ τους, ενώ την Παπαδοπούλου μπορεί να την αφορά μια χιουμοριστική σκηνή, εκεί αλλάζει».

Πηγή: Λοιπόν