Μελίτα Κάραλη: «Ο σουρεαλισμός αποτελούσε πάντα πηγή έμπνευσης στο σπίτι μας»

«Δεν χρειάζεται να μιλάνε οι άλλοι για τη Μαλβίνα. Τώρα υπάρχει κάτι σχετικό να πω, και αυτό είναι: Ζήτω ο Μαλβινισμός! Ακούγεται σαν κίνημα. Κίνημα είναι. Πολλοί άγνωστοι φίλοι μας έλεγαν ότι πλέον απαλλοτρίωναν τα βιβλία της από τις δημόσιες βιβλιοθήκες, γιατί ήταν εξαντλημένα. Και στα καταστήματα βιβλίων με δεύτερο χέρι είναι μονίμως στο top 10. Συνεχίζουν τόσο επίμονα να την αναζητούν όσοι την αγάπησαν μέσα από ατάκες, λέξεις, βιβλία, φιλμ, μαλβινέζικες εκπομπές, που αποφασίσαμε με τη Μαριανίνα (σ.σ.: την αδερφή της) να κάνουμε μια εφ' όλης της ύλης επανέκδοση του υλικού της» τόνισε στο Down Town.

-Υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος που αποφασίσατε να το κάνετε τώρα;

«Πρόσφατα χάσαμε τον πατέρα της Μαριανίνας (σ.σ.: τον γνωστό σκηνογράφο Γιώργο Πατσά) και νιώσαμε ότι ο χρόνος είναι ανελέητος, ότι πρέπει να φροντίσουμε για την παρακαταθήκη του Μαλβινισμού. Γι' αυτό επανακυκλοφορούμε σταδιακά όλα τα βιβλία της και θα κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ. Μετά από 20 χρόνια ξανατυπώθηκε το Έρωτας και Άλλες Πολεμικές Τέχνες από τις εκδόσεις Κάκτος. Πολλά από αυτά τα κείμενα μου υπαγορεύθηκαν, ενώ καθόμασταν στο κρεβάτι της. Ήταν δύσκολο για εκείνη να εργάζεται, να διακρίνεται στη δουλειά της και ταυτόχρονα να ρε μεγαλώνει; Κανένα παιδί δεν είναι εύκολο να μεγαλώσει..»

-Για εμάς ήταν η μυθική Μαλβίνα, για εσένα η μαμά. Ήταν τρυφερή, συμπονετική, διδακτική;

«Διαφορετική. Μια μαμά σαν όλες τις άλλες.»

-Τη βλέπεις στα όνειρα σου; Πώς είναι; Τι θυμάσαι από εκείνη; Τελευταία εικόνα; Μυρωδιά σαν...;

«Δεν τη βλέπω, της μιλάω. Όταν μας λείπει πολύ, με τη Μαριανίνα βλέπουμε στο youtube τα videos που την πιάνουν τα ανεξέλεγκτα γέλια στον αέρα. Αυτή είναι η πιο πραγματική Μαλβίνα που μπορούμε να έχουμε.»

-Απ' όλους όσοι τώρα λένε ότι υπήρξαν κολλητοί της φίλοι, ποιους ήξερες; Ποιοι ήταν στ' αλήθεια φίλοι της; Είχε ψηλά η Μαλβίνα τη φιλία;

«Μπορεί να πέρναγε μαζί σου μια μέρα, να σου μαγείρευε και φεύγοντας να πίστευες ότι είναι η καλύτερη σου φίλη. Υπάρχει και μια σειρά από ανθρώπους που νόμιζαν ότι μπορούσαν να την κοροϊδέψουν για τις προθέσεις τους. Αλλά μόλις έφευγαν, μας έπαιρνε τηλέφωνο και έπεφτε πολύ γέλιο. Οι φίλοι ήταν ελάχιστοι. Εκείνοι ξέρουν. Εκείνοι δεν διαφημίζουν τη σχέση τους. Μόνο λένε ή γράφουν κανένα γλυκό λόγο όταν χρειαστεί ή όταν το έχουν ανάγκη γιατί τους λείπει.»

- Αν ζούσε σήμερα, θα έγραφε με, δέκα χέρια; θα ήταν στα κάγκελα; θα είχε αποτραβηχτεί; Τι θα έλεγε για αυτό τον κόσμο;

«Ο σουρεαλισμός αποτελούσε πάντα πηγή έμπνευσης στο σπίτι μας. Τι να σου πω; Εγώ πάντως την ονειρεύομαι να γράφει και να ευτυχεί.»

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 4 PHOTOS