Μαμαλάκης: «Θα ήταν αδύνατο για μένα να πηγαίνω σε ένα καφενείο και να κάθομαι»

Μπορεί, πλέον, να μην δουλεύει ο ίδιος τα μαγαζιά του, αλλά έχει συμβουλευτικό ρόλο στον τρόπο λειτουργίας τους.

Η οικονομική κρίση σάς επηρέασε;

«Ναι, πολύ. Έως το 2010 η εστίαση ήταν κερδοφόρα. Τώρα είναι ζόρι... Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και ο ΦΠΑ καταστροφικός. Εγώ πια λειτουργώ ως γονέας-σύμβουλος στα καταστήματα που διατηρούν τα παιδιά και τρέχουν ουσιαστικά τις επιχειρήσεις, ο Παναγιώτης και η Ευγενία. Έχουν τρία μαγαζιά «Μπουκιά και συχώριο», ένα στην Κηφισιά, ένα στο Μαρούσι και ένα στο Ψυχικό»

Πριν από λίγα χρόνια είχατε μια σοβαρή περιπέτεια υγείας. Έπειτα από αυτό αναθεωρήσατε πράγματα για τη ζωή;

«Η αναθεώρηση κρατάει 20 μέρες! Μετά μπαίνεις στη ρουτίνα και γίνεσαι το ίδιο. Θυμάμαι, το πρώτο εικοσαήμερο είχα αποκτήσει μια ευαισθησία... Ήμουν φωνακλάς στη δουλειά και είχα υποσχεθεί να μην ξαναφωνάξω. Ε, στις 20 μέρες ξαναφώναξα»

Τώρα με τι ασχολείστε;

«Θεωρώ ότι, όταν ένας άνθρωπος φτάνει στην τρίτη ηλικία, πρέπει να απολαύσει πράγματα που του αρέσουν να κάνει. Δίνω διαλέξεις σε σχολεία και πανεπιστημιακές σχολές, γράφω βιβλία... Θα ήταν αδύνατο για μένα να πηγαίνω σε ένα καφενείο και να κάθομαι. Είμαι πρέσβης του προγράμματος «Ψάρι για πάντα» που αφορά την υπεραλιεία. Και είμαι και εθελοντής στο ΚΕΘΕΑ, στις φυλακές. Τώρα γράφω ένα βιβλίο που έχει σχέση με αρχαιολογία, σε συνεργασία με τον Παπαγρηγοράκη. Μου αρέσει πολύ. Παραμύθι είναι περισσότερο» είπε στην espresso