Ντίνα Κώνστα: «Έχω φρικτούς φόβους πάνω στη σκηνή»

Ωστόσο, η Ντίνα Κώνστα δηλώνει πως όσο περνούν τα χρόνια φοβάται όλο και πιο πολύ πάνω στο θεατρικό σανίδι…

Όλα αυτά τα χρόνια στο θέατρο τι ρόλους σας έδιναν συνήθως να κάνετε;
«Στο θέατρο σου βάζουν ταμπέλα. Εμένα με έβαζαν να κάνω τις μανάδες γυναικών που ήταν πιο μεγάλες από μένα. Και έκανα σημάδια με ειδικά μολύβια στο πρόσωπο μου για να δείχνω μεγαλύτερη. Είχε έρθει μια φορά η Λουλά Αναγνωστάκη να δει μια παράσταση. Και μου λέει στο τέλος: «Βρε Ντίνα, ποιος θα πιστέψει ότι είσαι τόσων χρονών; Αφού όλοι ξέρουν ότι είσαι νέα. και αυτή που παίζει την κόρη σου είναι όσο είναι η μάνα σου .Ήταν κοκέτα η Λουλά. Το κραγιόν δεν το έβγαλε ούτε στην κηδεία του αδερφού της. Με κατακόκκινο νο κραγιόν έθαψε τον Αναγνωστάκη. Στην κηδεία της πήγα κόκκινά τριαντάφυλλα. Λέω στον γιο της: «Ξέρω ότι της άρεσαν». Σπουδαία συγγραφέας. Μετά τον θάνατο του Χειμωνά, κατέρρευσε. Κρίμα, κρίμα, κρίμα».

Ονειρεύεστε τώρα την επόμενη δουλειά στο θέατρο;
«Όχι, δεν την ονειρεύομαι. Εγώ δεν θέλω να κάνω θέατρο και να ντρέπομαι. Έχω παρακολουθήσει παραστάσεις που πραγματικά ντράπηκα. Βέβαια οι ηθοποιοί ήταν ευτυχείς, δεν είχαν κανένα άγχος. Εμένα μου βγαίνει η ψυχή κάθε φορά που κάνω θέατρο. Τα βράδια δεν μπορώ να κοιμηθώ. Τελευταία, έπαιζα την Μπέλλου για τρία χρόνια. Βλέπεις κάθε βράδυ τόσους ανθρώπους, μια πλατεία να κλαίει, μετά το πληρώνεις. Γιατί έχει απαίτηση από σένα το κοινό: να είναι η επόμενη δουλειά σου ακόμη καλύτερη. Και καλά κάνει και έχει απαίτηση. Έχω φρικτούς φόβους πάνω στη σκηνή».

Δεν ξεπερνιέται με τα χρόνια ο φόβος;
«Νέα ήμουν πιο ελεύθερη. Τώρα φοβάμαι. Κάποια στιγμή καταλαβαίνεις ότι το θέατρο δεν είναι «άντε, τα μάθαμε, βγήκαμε, τα είπαμε». Πρέπει να ψάχνεις πάρα πολύ πώς θα το πεις και γιατί θα το πεις. Και όσο περνά ο καιρός έχεις ευθύνη να μην είσαι κατώτερος αυτού που έχει δει ο άλλος. Θυμάμαι, όταν πήγα στην Επίδαυρο, έτρεμα. Είχα και τον Ταχτσή από κάτω που μου έλεγε: «Μία λέξη να αλλάξεις από το κείμενο μου θα είμαι στην πρώτη σειρά και θα σε ξεφωνίσω». Ακούς σήμερα ηθοποιούς να λένε: «Έλα μωρέ, θα κάνουμε και μια Επιδαυρούλα φέτος το καλοκαίρι». Επιδαυρούλα; Εκδικητική είναι η Επιδαυρούλα. Η Επίδαυρος το καλό το βγάζει πολύ καλό. Και το κακό το βγάζει τρομερό», λέει στο Down Town.