Μαρία Κίτσου: «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αστεία, πλάκα, χιούμορ, γέλιο. Είμαι μεγάλος χάχας»

Η ηθοποιός μπορεί να έχει ερμηνεύσει μεγάλους δραματικούς ρόλους, αλλά στην ζωής της είναι... χάχας, όπως αποκάλυψε η ίδια.

Παρόλο που το έργο είναι γραμμένο σε έμμετρη, ποιητική μορφή, η Μαρία Κίτσου κατάφερε να προσαρμόσει τα εκφραστικά της μέσα στις απαιτήσεις του κειμένου.

«Η φαινομενική δυσκολία ενός κειμένου σε ρίμα και σε γλώσσα που παλινδρομεί ανάμεσα στην καθαρεύουσα και στη δημοτική, ουσιαστικά δεν υφίσταται. Το κείμενο είναι απολύτως κατανοητό και δίνει τεράστια ελευθερία στον ηθοποιό να ερμηνεύσει τον ρόλο του. Δεν μας δυσκόλεψε ο Οδοιπόρος στις πρόβες. Ίσα- ίσα, ήταν και είναι πολύ γενναιόδωρος μαζί μας, όπως άλλωστε όλα τα μεγάλα κείμενα» εξήγησε στο Secret.

Η Μαρία Κίτσου, αν και έχει διακριθεί έως τώρα σε εκρηκτικούς, δραματικούς ρόλους, έχοντας κερδίσει το κοινό με τις γεμάτες πάθος και ένταση επιδόσεις της τόσο στην Επίδαυρο όσο και σε άλλα μεγάλα θέατρα, στην προσωπική της ζωή νιώθει μεγάλη «κωμίκα», όπως λέει.

«Μου αρέσει πάρα πολύ να γελάω! Είμαι μεγάλος χάχας και Καραγκιόζης. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αστεία, πλάκα, χιούμορ, γέλιο. Όποιος με γνωρίζει προσωπικά ύστερα από λίγο μου λέει ότι είμαι μεγάλη κωμίκα και από τις μεγαλύτερες απάτες του ελληνικού θεάτρου, γιατί όλοι έχουν την εντύπωση ότι είμαι βαθιά δραματική ηθοποιός. Είμαι και αυτό, αλλά ο ιδανικός για μένα ηθοποιός κάνει τα πάντα. Θέλω πολύ να παίξω σε μία καλή κωμωδία, ειδικά "μαύρη"», αποκαλύπτει.

Πώς όμως μια ηθοποιός με βαθιά καλλιτεχνική φύση, όπως είναι η Μαρία, καταφέρνει κάθε βράδυ να βγαίνει από αυτούς τους έντονους ρόλους που ερμηνεύει;

«Με τη βοήθεια του ψυχολόγου μου, του αστρολόγου μου, του δασκάλου της γιόγκας και του διαλογισμού, και ενίοτε του εξορκισμού. Α, επίσης ένα καλό μασάζ είναι απαραίτητο. Πέρα από την πλάκα, είναι αρκετά δύσκολο. Ο τρόπος που έχω επιλέξει να προσεγγίζω τους ρόλους απαιτεί έντονη προσωπική εμπλοκή. Μπαίνω αρκετά μέσα στον ρόλο και χρειάζομαι ώρα για να βγω. Ευτυχώς, έχω πολύ αγαπημένα πρόσωπα στο περιβάλλον μου, που ξέρουν πώς να με αποφορτίζουν».