Μαρκέλα Γιαννάτου: Παίζει ακόμη με playmobil και δημιουργεί το δικό της παραμύθι

Η ηθοποιός Μαρκέλλα Γιαννάτου σε συνέντευξή της παραδέχθηκε πως μπορεί στη μικρή οθόνη να είναι σκληρή, όμως στην πραγματική ζωή της κρύβει μέσα της ένα μικρό παιδί, που ακόμη και σήμερα συλλέγει playmobil!

Μάλιστα, όταν έχει χρόνο, τα βγάζει από τα κουτιά τους, όπως λέει, τα στήνει και δημιουργεί το δικό της παραμύθι. Φέτος, βέβαια, επειδή τα γυρίσματα για την καθημερινή σειρά είναι πολύωρα, δεν έχει αυτή την πολυτέλεια, ωστόσο εξακολουθεί με το ίδιος πάθος να αγοράζει τις μινιατούρες της!

Σε ό,τι αφορά τη σειρά, η συζήτησή αρχίζει μιλώντας για τα παιδιά. Αλλωστε, για να προστατέψει το παιδί της, καταστρέφεται η ζωή της τηλεοπτικής φίλης της, Μαρίνας. «Η ηρωίδα μου δεν έχει παιδί, για να πω μέχρι πού θα έφτανα για να το προστατέψω... Σε προσωπικό επίπεδο θα έφτανα μέχρι στο σημείο όπου θα έφτανε κάθε μάνα» λέει στην Espresso και μοιράζεται τι είναι αυτό που αγαπάει στους μικρούς μπόμπιρες: «Το καθαρό τους βλέμμα και την ιδιαίτερη αντίληψή τους για την πραγματικότητα. Τα θαυμάζω τα παιδιά, οπότε γενικά μου αρέσει να βρίσκομαι μαζί τους. Να τ’ ακούω, να παίζω».

Στη συνέχεια αναφέρεται σε αυτά που συμβαίνουν στα παρασκήνια της επιτυχημένης τηλεοπτικής παραγωγής. «Οι πιο δύσκολες στιγμές στα γυρίσματα για μένα είναι όταν κάνει κρύο και πρέπει να είμαι ντυμένη με πολύ ελαφρά ρούχα. Δεν θα ξεχάσω μια σκηνή, στην οποία ήμουν εγώ και ο Αντώνης Βλοντάκης και έπρεπε να βραχούμε, ενώ είχε πολύ κρύο έξω. Εκεί οι δυσκολίες είναι πρακτικές και όχι ερμηνευτικές. Αλλά βάζεις τα δυνατά σου και προχωράς» τονίζει.

Μιλώντας για το τι αγαπάει στην ηρωίδα που υποδύεται και τι απεχθάνεται, η Μαρκέλλα είναι... διχασμένη: «Μου αρέσει που είναι ευθύς χαρακτήρας, που σκέφτεται καθαρά χωρίς να υπολογίζει άλλα πράγματα μικρότερης σημασίας. Είναι δυνατή, με χιούμορ και αντιμετωπίζει τα πάντα με επιθετικότητα. Αυτό που δεν μου αρέσει τόσο είναι ότι έχει απωθημένα. Φυσικό, θα μου πείτε, καθώς ήταν πολλά χρόνια στη φυλακή και της έχουν λείψει πράγματα από την καθημερινότητα. Είναι κρίμα σε όποιον κι αν έχει συμβεί αυτό».

Με την ηρωίδα της η Μαρκέλλα βρίσκει ότι έχει σίγουρα ένα κοινό στοιχείο στον χαρακτήρα της κι αυτό δεν είναι άλλο από το μεγάλο δέσιμο που έχει με τους φίλους της! «Πιστεύω στη φιλία όπως και η ηρωίδα μου και έχω φιλίες ζωής από το σχολείο, από τον χορό και από τα φοιτητικά μου χρόνια» καταλήγει.