Γιώργος Αρμένης: «Η γυναίκα μου ήταν ένα υπέροχο πλάσμα. Έκανε πρόβες και μετά το θάνατό της»
Ο Γιώργος Αρμένης μιλάει για την απώλεια της γυναίκας του και εξηγεί πόσο δύσκολο ήταν για εκείνον ν' ανέβει στο θεατρικό σανίδι χωρίς εκείνη.
Ο ηθοποιός είχε αδυναμία στην γυναίκα του καθώς πορεύτηκαν μαζί για πολλά χρόνια.
Ως δάσκαλος τα παιδιά στη δραματική σχολή που δημιουργήσατε πώς το, προσεγγίζετε;
«Υπάρχει ένας μύθος του Αισώπου. Ο άνεμος όσο και να φυσούσε και να παιδεύτηκε δεν κατάφερε να βγάλει την κάπα του βοσκού, ο ήλιος όμως με τις αχτίδες του τον ανάγκασε να την πετάξει μόνος του. Νομίζω πρέπει να αγκαλιάσεις τον εσωτερικό τους κόσμο, να τους εμπνεύσεις το συναίσθημα και το ήθος στη σκηνή και στη ζωή».
Πριν από περίπου 10 ημέρες χάσατε τη σύζυγο σας. Πώς είναι να ανεβαίνετε στη σκηνή;
«Ήταν υπέροχο πλάσμα. Συμπλήρωνε όλες μου τις αδυναμίες. Έπρεπε να παίξω. Ακόμη και με τον θάνατο της έκανα πρόβες. Απλώς δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυα και ένα πνίξιμο που είχα στον λαιμό, αυτόν τον κόμπο που λέμε».
Ποια είναι η πιο γενναία πράξη της ζωής σας;
«Δεν είμαι κανένας Ηρακλής, Σούπερμαν ή Μπάτμαν. Γενναιότητα για εμένα είναι να μπορέσω να σκουπίσω τα μάτια ενός ανθρώπου που τον βλέπω να δακρύζει» είπε στο ΒΗΜΑgazino.
