Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: «Ο Μητσιάς είναι ένα συναρπαστικό πλάσμα ως καλλιτέχνης αλλά και ως άνθρωπος»

Η ίδια μιλάει για το «πάντρεµά» της µαζί του στη µουσική παράσταση «Αυτός ο κόσµος, ο µικρός, ο µέγας». Διαβάστε τι είπε...

Η τέχνη προσφέρει μια παρηγοριά;

Η τέχνη παρηγορεί και προσφέρει ένα απόλυτο «καταφύγιο», το οποίο το έχουµε όλοι µας ανάγκη. Κι εµείς ως καλλιτέχνες και ο κόσµος που προσπαθεί να... κρατηθεί από κάτι, σε τόσο δύσκολους καιρούς που περνάµε, πολιτικά και κοινωνικά. Η τέχνη και ο πολιτισµός τείνουν... χέρι βοηθείας και εµψυχώνουν πραγµατικά. Μπορεί να συµβεί µέσα από µια παράσταση, ένα βιβλίο, µια έκθεση, µια συναυλία. Εγώ είµαι ευτυχής που στο «ταξίδι» µου αυτό «δυναµώνω» από τον λόγο σπουδαίων συγγραφέων από τους αρχαίους ως σήµερα.

Εχει δύναμη η τηλεόραση ως μέσον, έτσι δεν είναι;

Εχει πολύ µεγάλη δύναµη και µπορεί να προσφέρει έργο ουσίας όταν γίνεται σωστά. Πιστεύω στην τηλεόραση που µπο-ρεί να έχει και παιδευτικό χαρακτήρα, στην τηλεόραση που προάγει τον πολιτισµό και που παράγει σειρές που ψυχαγωγούν ουσιαστικά το κοινό.

Απ’ τη μια παίζεις στη γερή τηλεοπτική μεταφορά του υπέροχου μυθιστορήματος του Στράτη Μυριβήλη και απ’ την άλλη συμπράττεις με τον Μανώλη Μητσιά, σε μια μουσική παράσταση που αγκαλιάζεται με θέρμη όπου και να παρουσιάζεται...

Η παράσταση «Αυτός ο κόσµος, ο µικρός, ο µέγας» έχει αγκαλιαστεί πράγµατι πολύ θερµά από τον κόσµο και έχει ακόµα... δρόµο µπροστά της, αφού θα παρουσιαστεί σε µεγάλες πόλεις ανά την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό προσεχώς. Οταν έπαιζα στην «Οπερα της πεντάρας» στο «Παλλάς» σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, ήρθε να µας δει ο σηµαντικότατος Μανώλης Μητσιάς. Ερµήνευα την κυρία Πίτσαµ και έλεγα κάποια τρα-γούδια δύσκολα του Κουρτ Βάιλ. Τότε του μπήκε η ιδέα να με καλέσει να συμπράξουμε σε μια μουσική παράσταση που ετοίμαζε για τον Νίκο Γκάτσο. Μου ζήτησε να απαγγείλω μια σειρά από ποιήματά του και όχι μόνο. Στη διαδρομή θέλησε να τραγουδήσω ένα εξαιρετικό κομμάτι, τη «Χοντρομπαλού», που είχε πει πρώτη η Δέσπω Διαμαντίδου. Τρόμαξα. «Πώς να τραγουδήσω;», του είπα. «Οπως στο θέατρο» μου απάντησε. «Ναι, αλλά σε αυτό υπάρχει το προσωπείο του ρόλου», ανταπάντησα. Πώς να τραγουδήσω πλάι σε έναν τόσο σπουδαίο τραγουδιστή; Εκείνος επέμενε, όπως επέμεναν και οι άνθρωποι της παραγωγής... Ενιωσα δέος, ταπεινοφροσύνη και το έλεγα και στους θεατές που έρχονταν να μας δουν. Πώς να ερμηνεύσεις τραγούδια που σφράγισαν με τις φωνές τους η Φλέρυ Νταντωνάκη, η Μελίνα Μερκούρη, η Βίκυ Μοσχολιού; Το έκανα! Με κομμένα πόδια στην αρχή... Το τόλμησα γιατί είχα τη θερμή στήριξη-υποστήριξη του Μανώλη που είναι ένα συναρπαστικό πλάσμα ως καλλιτέχνης αλλά και ως άνθρωπος. Τον θαύμαζα χρόνια ως τραγουδιστή, τον θαυμάζω τώρα και ως φίλο καρδιάς. Εχει ήθος, συνέπεια και ευγένεια! Νιώθω πολύ τυχερή που τον γνώρισα και που υπάρχει στη ζωή μου...

Πηγή: Realnews