Νικολέττα Βλαβιανού: «Μου έχουν πει τα χαρτιά και τον καφέ»

Η ηθοποίος σε συνέντευξή της λέει αν πιστεύει στα «μαγιολίκια» και εκφράζει τη γνώμη της γι' αυτά, ενώ αποκαλύπτει αν έχει φυλαχτά!

Πρωταγωνιστείς στην παράσταση «Οι μάγισσες της Σμύρνης», όπου υποδύεσαι το ρόλο της «Φούλας».

«Έχω κάνει πολύπλοκους ρόλους, δεν ξέρω τι έβλεπαν στους ρόλους που είχα υποδυθεί έως τώρα και πού το είδαν εδώ το ξεχωριστό. Ακόμα και φίλη μου καλή, ηθοποιός, μου είπε ότι στο ρόλο αυτό κάτι της βγήκε που ξεχώρισε στην ερμηνεία μου. Θα είμαστε στο θέατρο «Παλλάς», μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου. Η οδηγία που έχω από το σκηνοθέτη μου, τον Σταμάτη Φασουλή, είναι μια Σμυρνιά, από αυτές που έχουμε στο μυαλό μας. Καπάτσα, έντονη, νευρική, λίγο ζηλιάρα για τα καλά που συμβαίνουν στην ξαδέλφη της, που προσπαθεί να παντρέψει την κόρη της και δεν μπορεί να κάνει έναν καλό γάμο, σε αντίθεση με την ξαδέλφη της, που μπορεί και βρίσκει εύκολα γαμπρούς με τα «μαγιολίκια». Υπάρχει δηλαδή αυτό το «αγαπωμίσος» που υπάρχει σε όλες τις οικογένειες, μεταξύ της Φούλας και της ξαδέλφης της. 'Εχουμε μεγάλη προσέλευση κοινού. Με 1.500 άτομα θεατές κάθε βράδυ είναι σαν τρία θέατρα των 500 θέσεων. Τώρα θα διανύσει 5 μήνες, άρα είναι σαν να έχει κάνει τρεις σεζόν».

Θα μπορούσες να καταφύγεις σε «μαγιολίκια» για να κερδίσεις την αγάπη κάποιου;

«Όχι, γιατί θα ήταν ένα ψέμα. Όλα αυτά που μπορεί να προέλθουν από τέτοια χρήση συνήθως δεν έχουν καλά αποτελέσματα, δεν είναι μακρά τα αποτελέσματα, δεν είναι μια τύχη που κρατάει, έχουν παροδική διάρκεια».

Πιστεύεις όσα μπορούν να «διαβάσουν» μέσα στο φλιτζάνι του καφέ, στα χαρτιά ή ακόμα και στο «μάτι»;

«Στο «μάτι» πιστεύω πάρα πολύ, είναι αρνητική ενέργεια. Οπωσδήποτέ όλοι έχουμε ανάγκη να ξέρουμε για το μέλλον, δεν μπορώ να πω ότι κάτι υπάρχει, αλλά δεν έχω απόδειξη ότι δεν υπάρχει. Ξέρω ενστικτωδώς ότι η χρήση τέτοιων μεθόδων, καμιά φορά, οδηγεί σε λάθος δρόμους».

Σου έχουν... πει τον καφέ ή τα χαρτιά;

«Ναι, αμέ».

Τα πίστεψες, «βγήκανε» τα μελλούμενα;

« Κάποιες φορές είναι πετυχημένα, μπορεί να σου βρουν κάποια πράγματα, αλλά θεωρώ ότι το να σου πει μια γυναίκα που δεν σε ξέρει ότι θα ακολουθήσει αυτό το δρόμο για να πας σωστά στη ζωή σου, μπορεί να είναι μια διαδικασία που θα σε οδηγήσει σε μεγάλα λάθη. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι δεν πρέπει να τα ακολουθούμε αυτά. Δεν έχω εμπιστοσύνη... Εδώ δεν έχω εμπιστοσύνη στη δική μου κρίση, θα έχω στους άλλους για το πώς θα πάει η ζωή μου; Φοβάμαι, δεν οδηγούν σε σωστούς δρόμους. Παροδικά μπορεί κάτι να φαίνεται ότι είναι σωστό, αλλά σε βάθος χρόνου μπορεί να γίνουν μεγάλα λάθη στη ζωή σου. Περισσότερο πρέπει να εμπιστεύεται κάποιος το προσωπικό του ένστικτο».

Έχεις κάποιο φυλαχτό;

«Είμαι προληπτική, τα έχω όλα αυτά», λέει στο Λοιπόν