Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: «Μου αρέσει η μοναξιά»
Είναι κοινωνικός αλλά και μοναχικός.
Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης σε πρόσφατη συνέντευξή του, μίλησε για το διάστημα που απομονώθηκε στο βουνό, για τα ταξίδια, ενώ αποκάλυψε πως δεν έχει ούτε μία φωτογραφία από τις δουλειές του.
Το λες με χαρά αυτό το «μόνος μου». Είσαι γενικά, μοναχικός άνθρωπος;
«Μου αρέσει η μοναξιά. Πολλοί άνθρωποι από το περιβάλλον μου με χαρακτηρίζουν μοναχικό. Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει 100%. Είμαι και κοινωνικός και μοναχικός. Μου αρέσει, όμως, να ζω μόνος. Ας πούμε, πέρσι το χειμώνα, που είχα ένα κενό διάστημα περίπου δύο μηνών, έζησα στο βουνό (σ.σ. εννοεί τη Μανή). Μόνος μου. Μου λένε «Μα 'δεν βαριέσαι;». Περνάω υπέροχα. Γενικά, δεν ταξιδεύω σαν τουρίστας. Ταξιδεύω σαν περιηγητής ψυχών, ας το πούμε έτσι. Παλιά δεν έπαιρνα ούτε φωτογραφική μηχανή. Ήθελα ό,τι εντυπώνεται να εντυπώνεται στο σελιλόιντ της μνήμης μου. Καμιά φορά τώρα σκέφτομαι «Κρίμα που δεν έχω μια φωτογραφία από το τάδε μέρος». Επίσης, δεν κρατάω αρχείο. Δεν έχω δηλαδή καμιά φωτογραφία από δουλειές μου. Σαράντα χρόνια στο θέατρο, έχω παίξει σε πάρα πολλές παραστάσεις, αλλά αν μου πεις «Δώσε μου μια φωτογραφία από εκείνη τη συνεργασία», δεν έχω. Ούτε υπάρχει κάποιος άλλος να κάνει αυτή τη δουλειά για μένα».
Και τι θα αφήσεις πίσω σου;
«Τίποτα. Έτσι κι αλλιώς, τίποτα δεν μένει. Οταν φύγεις, έφυγες».
Να φανταστώ ότι δεν υπάρχουν φωτογραφίες ούτε στο σπίτι σου;
«Καμία φωτογραφία. Μου φαίνεται αστείο όταν το βλέπω αυτό σε άλλους. Να σε φωνάξω στο σπίτι να πιούμε καφέ και τριγύρω να υπάρχει παντού η φάτσα μου;»
Δεν θα μου έκανε εντύπωση, αφού από τη φύση τους οι ηθοποιοί είναι πιο ματαιόδοξοι.
«Μπορεί να είμαι κι εγώ ματαιόδοξος, αλλά δεν το εκφράζω καθόλου έτσι», λέει στο People.
